Μνημειακή σαρκοφάγος του αττικού εργαστηρίου, μια από τις μεγαλύτερες που έχουν διασωθεί σε ολόκληρο τον ρωμαϊκό κόσμο. Το κάλυμμά της έχει τη μορφή κλίνης επάνω στην οποία αναπαύεται ένα ζεύγος. Η γυναίκα κρατά στο χέρι της στεφάνι και ο άνδρας κύλινδρο. Το στρώμα της κλίνης διακοσμείται με θαλάσσια τέρατα και Νηρηίδες που ιππεύουν επάνω σε θαλάσσια άλογα και ταύρους. Πλατιά ταινία με Ερωτιδείς και ζώα κοσμεί το ανώτερο τμήμα της λάρνακας.
Στην κύρια όψη αναπτύσσεται μια γεμάτη ένταση σκηνή Αμαζονομαχίας με μορφές πεζές και έφιππες. Οι Αμαζόνες εικονίζονται όλες με κοντό ζωσμένο χιτωνίσκο που αφήνει γυμνό το δεξιό στήθος. Οι κρανοφόροι Έλληνες είναι γυμνοί ή φέρουν χλαμύδα γύρω από το στήθος. Στο κέντρο της παράστασης ο Αχιλλέας ετοιμάζεται να καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα στη γονατισμένη βασίλισσα των Αμαζόνων Πενθεσίλεια, την οποία έχει αρπάξει από τα μαλλιά. Σύμφωνα με τον μύθο ο μεγαλύτερος ήρωας του τρωικού πολέμου ερωτεύεται την όμορφη Αμαζόνα, λίγο πριν εκείνη ξεψυχήσει. Η σκηνή της Αμαζονομαχίας εκτείνεται και στις υπόλοιπες τρεις όψεις της λάρνακας.
Οι πολυτελείς, αττικές σαρκοφάγοι με την πλούσια ανάγλυφη μυθολογική διακόσμηση ήταν περιζήτητες σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου κατά τη διάρκεια του 2ου και του 3ου αι. μ.Χ. Ειδικοί επιστήμονες εκτιμούν πως η κατασκευή μιας αττικής σαρκοφάγου απαιτούσε να εργαστούν τέσσερις καλλιτέχνες επί ένα έτος. Ευνόητο είναι ότι τα έργα αυτά προορίζονταν για ένα αριθμητικά περιορισμένο και οικονομικά εύρωστο κοινό. Στη Θεσσαλονίκη των αυτοκρατορικών χρόνων, στην οποία λειτουργούσε ακμαίο εργαστήριο κατασκευής μαρμάρινων σαρκοφάγων, ένας μικρός αριθμός σαρκοφάγων εισαγόταν από τα περίφημα αττικά εργαστήρια. Πηγή Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Σύνολο επισκέψεων 795 , Σήμερα 1
