Και τα φώτα στραμμένα στο Ναό του Ποσειδώνα. Για να φαίνεται από μίλια μακριά…

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβουλίου γνωμοδότησε θετικά για το νέο φωτισμό ανάδειξης του Ναού του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Στόχος είναι άμεσα αντιληπτός ο όγκος και η γεωμετρία του από κάθε σημείο θέασης…

​Το Ακρωτήρι του Σουνίου βρίσκεται στην αρχή του Μυρτώου Πελάγους και στην άκρη του αργωσαρωνικού κόλπου και έτσι, ο ναός φαίνεται από πολλές και διαφορετικές θαλάσσιες ζεύξεις.

Η φυσική φθορά του χρόνου, οι  αστοχίες και οι αλλοιώσεις στα φωτιστικά σώματα, είχαν ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του φωτισμού, και έτσι επιβάλλεται η εγκατάσταση ενός σύγχρονου φωτιστικού συστήματος. Ο, δωρικού ρυθμού, Ναός του Ποσειδώνα αποτελώντας τοπόσημο και μείζονα τουριστικό προορισμό, λόγω της θέσης του στην άκρη του Αργοσαρωνικού κόλπου, φαίνεται από πολλές και διαφορετικές θαλάσσιες ζεύξεις.

Ο νέος φωτισμός έχει ως στόχο να αναδείξει τον όγκο, την πλαστικότητα, και τη γεωμετρία του μνημείου, από κάθε πιθανό σημείο θέασης  και απόστασης, με παράλληλη αποφυγή της φωτορύπανσης. Τα φωτιστικά σώματα θα είναι φιλικά προς το περιβάλλον, προσφέροντας σημαντική οικονομία στην ενέργεια. Συγχρόνως, εξασφαλίζουν ποιότητα και διάρκεια στον χρόνο.

Ο Ναός του Ποσειδώνα οικοδομήθηκε από τοπικό μάρμαρο της Αγριλέζας πάνω στα ερείπια αρχαϊκού ναού από πωρόλιθο, γύρω στο 444 – 440 π.Χ. Η είσοδος στο φρούριο του ακρωτηρίου του Σουνίου, γινόταν από την προσιτή, από το λιμάνι πύλη, στο βορειοδυτικό τμήμα του τείχους. Το υψηλότερο σημείο του φρουρίου καταλαμβάνει το τέμενος του Ποσειδώνος, το οποίο ορίζεται με κτιστό περίβολο.

Το ακρωτήριο του Σουνίου, η νότια απόληξη της Αττικής, αποτελεί σημαντικό στρατηγικό σημείο. Από εκεί, η πόλη – κράτος των Αθηνών έλεγχε το θαλάσσιο πέρασμα προς το Αιγαίο και τον Πειραιά, το κεντρικό της λιμάνι, καθώς και τη χερσόννησο της Λαυρεωτικής, με τα πλούσια μεταλλεία αργύρου, χάρις στα οποία αναδείχθηκε σε υπερδύναμη τον 5ο αι. π.Χ. Φωτογραφίες από υπουργείο Πολιτισμού.