Και μουσείο και αναψυκτήριο και εστιατόριο το μεγίστης σπουδαιότητας μνημείο…

Το φρουρίου Μπούρτζι του Ναυπλίου θα επαναλειτουργήσει ως επισκέψιμο μνημείο με χρήσεις πολιτισμού και αναψυχής. Το μνημείο θα ανοίξει για το κοινό την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου και έως τις 17 Αυγούστου η είσοδος θα είναι δωρεάν για τους επισκέπτες.

Οι επιμέρους χώροι, αναψυκτήριο-εστιατόριο, πωλητήριο και εκθεσιακός χώρος θα λειτουργήσουν σταδιακά.

Όλο το προηγούμενο διάστημα μέχρι το 2021 έγινε εκτεταμένη συντήρηση και αποκατάσταση όλων των αυθεντικών τμημάτων του φρουρίου. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε επισκευή και ανακατασκευή σε όλα τα λειτουργικά τμήματα των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων του φρουρίου (δάπεδα, τοίχοι, κλίμακες, κουφώματα, κιγκλιδώματα, χρωματισμοί, φωτισμός ανάδειξης) και ριζική ανακαίνιση όλων των δικτύων (ύδρευση, αποχέτευση, ηλεκτρική εγκατάσταση, θέρμανση, ψύξη, τηλεπικοινωνία).

Στους προμαχώνες δημιουργήθηκαν μικρός εκθεσιακός χώρος και πωλητήριο. Επιπλέον διατηρήθηκε η παλαιά χρήση του μικρού εστιατορίου και αναψυκτηρίου. Στα βόρεια κτήρια εγκαταστάθηκαν βοηθητικές χρήσεις και εξασφαλίσθηκαν συνθήκες πρόσβασης από ΑΜΕΑ με κατασκευή ανελκυστήρα που επιτρέπει την προσπέλαση του βασικού επιπέδου του Φρουρίου.

Στο εσωτερικό του νότιου πύργου, διατηρήθηκε η διαρρύθμισή του ως δωμάτιο ξενοδοχείου και αποκαταστάθηκε η επίπλωσή του και ο κινητός του εξοπλισμός, ως στοιχείο προβολής της παλαιότερης χρήσης του φρουρίου.

Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου ανήλθε σε 2.784.899,54€.

Το φρούριο Μπούρτζι είναι μέγιστης σπουδαιότητας μνημείο και ένα από τα σημαντικότερα οχυρωματικά έργα του ελλαδικού χώρου. Κατασκευάστηκε την περίοδο της Α’ Ενετοκρατίας, 1471 έως 1477, από τον αρχιτέκτονα Antonio Gambello, όταν ήταν προβλεπτής του Ναυπλίου (provedittore, δηλ. διοικητής) ο Vittore Pasqualigo.

To φρούριο εξυπηρέτησε την άμυνα της πόλης για 350 χρόνια, στα οποία δέχτηκε αρκετές επισκευές και τροποποιήσεις. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωση του Ναυπλίου.

Μετά το 1865 χρησιμοποιήθηκε ως τόπος διαμονής του δήμιου, που έφευγε από το νησί μόνο για τις εκτελέσεις με γκιλοτίνα που λάμβαναν χώρα στο Παλαμήδι. Όταν οι εκτελέσεις σταμάτησαν, το φρούριο εγκαταλείφθηκε. Με την δημιουργία του Οργανισμού Τουρισμού, ο θαλασσόπυργος εκμισθώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1930 για τουριστική εκμετάλλευση και μετετράπη σε ξενοδοχείο που λειτούργησε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960.

Αργότερα, με επιμέρους επεμβάσεις του ΕΟΤ στο μέσον της δεκαετίας του 1980 λειτούργησε ως εστιατόριο και αναψυκτήριο, έως το 1995 περίπου και στην συνέχεια παρέμεινε κλειστό.