Τρία χρόνια πέρασαν από το θάνατο του αγαπημένου ηθοποιού Κώστα Βουτσά. Στον ελληνικό κινηματογράφο έβαλε τη σφραγίδα του, με τους ρόλους του να παραμένουν αξέχαστοι ειδικά τη ειδικά τη δεκαετία του ’60, που ήταν περίοδος καθιέρωσης και αναγνώρισης.
Θεωρείται ένας από τους δημοφιλέστερους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου,ενώ μέχρι και το τέλος της ζωής του παρέμεινε ενεργός στην υποκριτική τέχνη. Αυθεντικός, πηγαίος, δραστήριος και αγαπητός, υπηρέτησε με συνέπεια και επιτυχία και το θέατρο, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 συγκρότησε δικό του θίασο.
Το οικογενειακό επίθετο ήταν «Σαββόπουλος», αλλά το «Βουτσάς» επικράτησε από τον παππού του που έφτιαχνε βαρέλια και τα βαρέλια παλαιότερα λέγονταν και «βουτσιά». Όταν ξεκίνησε την καριέρα του, τού είχε προτείνει θιασάρχης να το αλλάξει σε «Βέσελης», αλλά εκείνος αρνήθηκε.
Στις 7 Φεβρουαρίου 2020 εισήχθη εσπευσμένα στη ΜΕΘ με καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια και λοίμωξη του αναπνευστικού. Απεβίωσε τα ξημερώματα της 26ης Φεβρουαρίου 2020, έπειτα από 19 ημέρες νοσηλείας και σε ηλικία 88 ετών. Λίγες μέρες πριν εισέλθει στο νοσοκομείο συμμετείχε σε θεατρική παράσταση. Κηδεύτηκε στις 28 Φεβρουαρίου στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Από την προηγούμενη ημέρα η σορός του είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα. Η ταφή του έγινε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Το Αρχείο της ΕΡΤ θυμάται τον Κώστα Βουτσά μέσα από ένα σπάνιο ντοκουμέντο του 1977: σε συνέντευξή του στην εκπομπή “Θεατρική Εβδομάδα” και τη Δανάη Στρατηγάκη η οποία τον συναντά στη σκηνή του θεάτρου Γκλόρια, ο ίδιος μιλά για την κωμωδία του Ντάριο Φο «Όποιος κλέβει ένα πόδι κερδίζει στην αγάπη» (1961), που σατίριζε την αστική τάξη, και ανέβηκε στην Αθήνα την 1η Νοεμβρίου 1977 από τον θίασο Βουτσά – Κοντού.
Ο Κώστας Βουτσάς, που πρωταγωνιστούσε στην παράσταση, αναφέρεται στο ξεκίνημα της νέας θεατρικής σεζόν ’77 – ’78 και στην επιτυχία που σημειώνει το έργο, το οποίο ανέβασε με τη Μάρω Κοντού.
Σύνολο επισκέψεων 71,490 , Σήμερα 1
