Όταν ο Τσαρούχης δεν ζωγράφιζε ναύτες… Στην Εθνική Πινακοθήκη, που σας περιμένει…

Έργο του Γιάννη Τσαρούχη (1910 – 1989), “Ανατολή από το λιμάνι της Χίου”, του 1965, λάδι σε μουσαμά, 18 x 51 εκ. Εκτίθεται στη μόνιμη έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης.

Στη δεκαετία του ’60 η ενασχόληση του Τσαρούχη με τη θεματική κατηγορία του τοπίου φαίνεται ότι υπήρξε αρκετά συστηματική, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα και τη διοργάνωση μιας ειδικού χαρακτήρα έκθεσης το 1965. «Η αλήθεια στα έργα του Τσαρούχη», γράφει ο Ανδρέας Εμπειρίκος, «είναι απόλυτα αντικειμενική και οργανική, έστω και αν η συγκίνησις που τον ωθεί στην προβολή της είναι πάντοτε βαθύτατα υποκειμενική».

Όπως σημειώνει η Επιμελήτρια Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Άννυ Μάλαμα, “ο τρόπος με τον οποίο ο Τσαρούχης χειρίζεται το χρώμα και οι εναλλαγές της τονικότητας των χρωματικών ταινιών πάνω και κάτω από τη γραμμή του ορίζοντα δημιουργούν μια καθαρή ζωγραφική πραγματικότητα, αυθύπαρκτη, πέρα από τον χρόνο και τον χώρο, φευγαλέα και παντοτινή συγχρόνως”.

Και προσθέτει: “Το καλοκαιρινό πρωινό της Χίου συνομιλεί έτσι με τον θαλασσινό αέρα και τα ανοιχτά παράθυρα του Wyeth, με τις μοναχικές μορφές στις καλοκαιρινές σκηνές του Hopper, μέσα από έναν κοινό, υπερτοπικό, ποιητικό, σχεδόν μουσικό στην αφαιρετικότητά του κώδικα: της «καθαρής» ζωγραφικής που δοκιμάζει να σχηματίσει ερωτήματα γύρω από «τη συμφιλίωση όλων των ηδονών και των πόνων της ζωής, που ο ποιητής έχει τη δύναμη να δίνει στον κόσμο».