Εδώ έπιναν το κρασάκι τους ο Παπαδιαμάντης και ο Βάρναλης. Στο παλαιότερο καφενείο της Ελλάδας

Ο Λαύκος είναι ένα πετρόκτιστο χωριό. Αν και είναι ένα από τα λιγότερα γνωστά χωριά του Πηλίου, ωστόσο είναι εξίσου όμορφο και γραφικό. Εκεί βρίσκεται ένα από τα πιο αυθεντικά καφενεία της χώρας. Στέκει όρθιο από το 1785 και είναι το παλαιότερο, εν λειτουργία, καφενείο στην Ελλάδα. Δηλαδή λειτουργεί αδιάκοπα εδώ και 235 χρόνια…

Το παραδοσιακό καφενείο Φορλίδα με τις ψάθινες καρέκλες και τα τραπέζια με μάρμαρο Πηλίου βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού με τα γιγάντια σκιερά πλατάνια και μυεί στην αυθεντική, παραδοσιακή ατμόσφαιρα των καφενείων από τα παλιά.

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του χωριού, τα παλιά χρόνια λειτουργούσε στον πάνω όροφο του καφενείου, χάνι. Σε αυτό είχαν διαμείνει μεγάλες προσωπικότητες της ιστορίας, όπως ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης και ο Δελμούζος. Σήμερα το χάνι δεν λειτουργεί πια, ο κύριος Μανώλης Φορλίδας όμως συνεχίζει να σερβίρει καθημερινά, παραδοσιακό ελληνικό καφέ μέσα σε μια ατμόσφαιρα που έχει διατηρήσει την γοητεία του χθες αναλλοίωτη στο πέρασμα των χρόνων.
To μαγαζί έχει την ιστορία του… Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του καφενείου σε μία γωνία στο βάθος του μαγαζιού τη γωνία στο βάθος έπινε το κρασάκι του ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, το “καλογεροπαίδι” όπως τον έλεγαν, όταν ερχόμενος από τη Σκιάθο αποβιβαζόταν στον Πλατανιά, διανυκτέρευε στο χάνι που βρίσκονταν στον όροφο του καφενέ και από κει με τα πόδια έφθανε στη Μηλίνα, όπου τον παρελάμβανε το καΐκι για τον Βόλο. Σύχναζαν και άλλες προσωπικότητες στον καφενέ. Ο Βάρναλης που ήταν γυμνασιάρχης στην Αργαλαστή, αλλά και ο Δερμούζος διευθυντής στο Παρθεναγωγείο Βόλου.

Σήμερα, κάτω από τα υπέργηρα πλατάνια στην πλατεία όσοι επισκέπτονται το παραδοσιακό καφενείο Φορλίδα θα απολαύσουν δροσερά αναψυκτικά και καφέ, ενώ κατά την διάρκεια του χειμώνα οι θαμώνες του συγκεντρώνονται γύρω από την ξυλόσομπα. Στους τοίχους του θα παρατηρήσει κανείς φωτογραφίες και εικόνες από την μακρόχρονη ιστορία του καφενείου, το οποίο κατά τα παλαιότερα χρόνια λειτουργούσε, ταυτόχρονα, ως κρεοπωλείο, ταβέρνα και κουρείο.