Ε ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ. Η γλώσσα που εφηύραν οι μάγκες για να.. ξεφεύγουν από τους αστυνομικούς

Ένα από τα ωραιότερα μάγκικα ζεϊμπέκικα, είναι το γνωστό ρεμπέτικο τραγούδι “Ο μάγκας του Βοτανικού – Ε ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ”.

«Εντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ» είναι η διασκευή που τραγούδησε ο Σπύρος Ζαγοραίος το 1975, ένα μάγκικο «αργκό» τραγούδι που τους «αλαμπουρνέζικους», όπως τους αναφέρουν, στίχους του είχε γράψει ο Μιχάλης Μενιδιάτης!

Η πατρότητα του τραγουδιού διεκδικείται από πολλούς και είναι μπερδεμένη. Κατά μία εκδοχή, η μουσική είναι τούρκικη των αρχών του 1930, ενώ άλλη εκδοχή αναφέρει ότι εχει βασιστεί πάνω στο Ταξίμ Ζεϊμπέκικο του Μ. Βαμβακάρη.

Είναι γραμμένο σε συνθηματική γλώσσα, γλώσσα δηλαδή που είχαν εφεύρει και μιλούσαν οι μάγκες στον Πειραιά και οι άνθρωποι του υποκόσμου για να μην τους καταλαβαίνουν οι αστυνομικοί που τους κυνηγούσαν.

Είναι δηλαδή μια φτιαχτή «αργκό», ώστε το τραγούδι να μπορέσει να περάσει από την λογοκρισία που υπήρχε τότε αλλά και για να αστειευθούν οι δημιουργοί του. Αποτελείται από παρωδίες διαφόρων γλωσών (γαλλικά, ιταλικά, τουρκικα και ελληνικά βεβαίως).

«Έντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ, άλα πι και φικε ξηγιέτ΄ αλελεπτίκ.
Σταρ ντε μπουζουκέν ντε καμπαρέν, άλα ντε δικό μας ο καρέν.
Άιντα λα φουμέντο και μαστουριόρε με τε γκομενέτε ο ντεκέ
και η αγγέλω πατημέντο, φλόκο ντ’ αργελέ.
Έστε μάγκας, έστε μπελαλίκ, λα ντε Βοτανικό ο πιό νταήκ
κι έντρεμεν ντρε κάργα ντε μαγκέ γιατί φτιαξάρε στο μινούτο ντε δουλειέν.
Άιντα λα φουμέντο και μαστουριόρε με τε γκομενέτε ο ντεκέ
και η αγγέλω πατημέντο, φλόκο ντ’ αργελέ»