Διάβασαν το άρθρο 630
Γύρω στα 1839, στη βορειοανατολική πλευρά των Ανακτόρων άρχισε να διαμορφώνεται ο Βασιλικός Κήπος. Η βασίλισσα Αμαλία, «αντέχουσα επί ώρας εις τον καύσωνα του ηλίου και τη δριμύτητα του ψύχους», επέβλεπε τις κηποτεχνικές εργασίες, που είχαν αναλάβει ο Βαυαρός γεωπόνος Σμάρατ (Smarat) και ο Πρώσος βοηθός του, Φρίντριχ Σμιτ (Friedrich Schmidt). Ήταν το πρώτο πάρκο των Αθηνών. Στη μικρή τότε άδενδρη Αθήνα, ο Κήπος αποτελούσε έναν χώρο πρασίνου και αναψυχής. Εκεί, προγευμάτιζαν οι βασιλείς ή παρέθεταν γεύματα για επίσημους προσκεκλημένους.
Το 1927, στο πλαίσιο της Αβασίλευτης Δημοκρατίας, ο Κήπος από “Βασιλικός” μετονομάστηκε σε “Εθνικός Κήπος” στους κατάφυτους διαδρόμους του μπορούσαν πλέον να περιηγηθούν όλοι οι πολίτες.
Ο κήπος των 155 στρεμμάτων ήταν προγραμματισμένος με εντολή της βασίλισσας ως επιστημονικός και βοτανικός κήπος καθώς και ως ιδιωτικός. Το 1839 φυτεύτηκαν 15.000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, καθώς επίσης και με αυτοφυή είδη, που μεταφέρθηκαν από το Σούνιο και την Εύβοια. Μάλιστα, το 1842 η ίδια η βασίλισσα Αμαλία φύτεψε τις Ουασινγκτόνιες που υπάρχουν μέχρι σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας.
Φωτογραφία πανόραμα του “Βασιλικού Κήπου”, από τον νότιο εξώστη των Ανακτόρων, γύρω στο 1860. Πηγή: Marino P. Vréto, «Αι Νέαι Αθήναι – Συλλογή εικονογραφιών / Athènes Moderne – Album».
