Από τη βιβλιοθήκη της Βουλής, το Τμήμα Κοινοβουλευτικών Αρχείων, ανακαλύπτουμε και μαθαίνουμε για ένα ιστορικό γεγονός…
Βλέπουμε απόσπασμα από την εισηγητική έκθεση πρότασης νόμου, που υπέβαλλε ο βουλευτής Αγαμέμνων Σλήμαν (1878-1954), προτείνοντας την κατάργηση του νόμου «Περί μονομαχίας» (Ν.1952/1918), που είχε αυστηροποιήσει τις προβλεπόμενες ποινές του Ποινικού Κώδικα του 1908.
«Λαμβάνω την τιμήν να υποβάλω πρότασιν Νόμου περί καταργήσεως των απαγορευτικών διατάξεων του Νόμου περί μονομαχίας, όστις εψηφίσθη υπό ειδικάς συνθήκας και εις εποχήν εξαιρετικήν, χωρίς να ανταποκρίνηται ούτος προς το αίσθημα της Κοινής Γνώμης…», Αθήνα, 8 Μαρτίου 1922
Τον Μάρτιο του 1922 ο Α. Σλήμαν, στον απόηχο του διαπληκτισμού του με τον επίσης πληρεξούσιο Σταμάτη Μερκούρη (1895-1967) και «προς παροχήν της δεούσης αυτώ ικανοποιήσεως», ζήτησε την κατάργηση των διατάξεων του νόμου, καθώς όπως υποστήριξε «υπάρχουσι περιπτώσεις τινές, αίτινες δεν επιδέχονται ετέραν λύσιν πλήν της μονομαχίας….» [Συνεδρίαση ΞΔ΄8 Μαρτίου 1922].
Ο νέος νόμος τιμωρούσε κατ’ αρχάς τόσο εκείνον που καλούσε σε μονομαχία όσο και εκείνον που δεχόταν με φυλάκιση τριών μηνών μέχρι ενός έτους. Η ποινή επιβαλλόταν ακόμη και αν τελικώς δεν γινόταν η μονομαχία. Την ίδια ποινή αντιμετώπιζε και εκείνος που δεν αποδεχόταν την πρόσκληση σε μονομαχία, αλλά παρέλειπε να την αναφέρει στις Αρχές. Επίσης, τιμωρούνταν όλα τα πρόσωπα που ενέχονταν στο στάδιο μεταξύ προσβολής -ως αίτιου της μονομαχίας- και της πραγματοποίησης της τελευταίας.
Ακόμη αυστηρότερη ποινή αντιμετώπιζε «ο παροτρύνων τινά εις μονομαχίαν μετά τρίτου» και «όστις επιδεικνύει εις άλλον περιφρόνησιν, διότι δεν προεκάλεσε τρίτον εις μονομαχίαν ή δεν απεδέχθη τοιαύτη πρόκλησιν».
Ο τελευταίος επίσημος θάνατος από μονομαχία στην Ελλάδα ήταν αυτός του βουλευτή Τρικάλων Κ. Χατζηπέτρου από τον υπουργό Σπύρο Στάη, το 1904.
Ο νόμος του 1918 τροποποιήθηκε μόλις το 1951 με την εισαγωγή του Ποινικού Κώδικα, ενώ οι σχετικές διατάξεις (μεταξύ των οποίων και η μη απόλυση με εγγύηση) καταργήθηκαν τελείως μόλις με τον Νόμο 3904/2010. Έτσι, αν σήμερα γινόταν μονομαχία και ένας από τους δύο μονομάχους έπεφτε νεκρός, ο άλλος θα δικαζόταν για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, ενώ όλοι οι άλλοι ενεχόμενοι ως συνεργοί του.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.