Μία ιστορική ημέρα για τις γυναίκες, μετά από πολλούς αγώνες και για πολλές δεκαετίες…

Σαν σήμερα, στις 28 Μαΐου του 1952, οι Ελληνίδες αποκτούν το δικαίωμα του “εκλέγειν και εκλέγεσθαι” στις βουλευτικές και στις δημοτικές εκλογές. Απαιτήθηκαν πολλοί αγώνες για πολλές δεκαετίες, προκειμένου να μπορέσουν οι γυναίκες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, πολύ αργότερα μάλιστα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
«Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», ορίζει το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδος, στο άρθρο 3, το 1844, χωρίς ωστόσο να αναφέρεται στις Ελληνίδες, οι οποίες δεν αποκτούν τα πολιτικά τους δικαιώματα παρά τη μεγάλη συμβολή τους στον αγώνα για την ανεξαρτησία από τον οθωμανικό ζυγό.

Το 1887 ήταν η χρονιά που για πρώτη φορά ακούστηκε στην Ελλάδα το σύνθημα “Ψήφος στη Γυναίκα”, από την “Εφημερίδα των Κυριών”, που εξέδιδε η Καλλιρρόη Παρρέν Σιγανού. Συντάκτες της ήταν μόνο γυναίκες που υπερασπίζονταν τα δικαιώματά τους. Το 1921 ο πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης υπόσχεται ψήφο στις γυναίκες και υποβάλει στη Βουλή ανάλογη πρόταση, εγείροντας πολύ ισχυρές αντιδράσεις των ανδρών εκπροσώπων.

Η πρόταση επιστρέφει εκ νέου το 1924 για να υπερψηφιστεί έπειτα από ακόμη πέντε χρόνια διαμάχης και με Προεδρικό Διάταγμα. Στις 5 Φεβρουαρίου 1930, δίδεται το δικαίωμα (μόνο) του “εκλέγειν” στις Ελληνίδες, μόνο στις Δημοτικές και Κοινοτικές Εκλογές, και υπό όρους: αφορούσε μόνο στις εγγράμματες που είχαν συμπληρώσει το 30ό έτος της ηλικίας τους.

Το δικαίωμα του “εκλέγειν και εκλέγεσθαι” των γυναικών στις βουλευτικές και τις δημοτικές εκλογές κατοχυρώνεται, σαν σήμερα, στις 28 Μαΐου 1952 με τον νόμο 2159, ο οποίος παραχωρεί ίσα πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες. Ωστόσο, οι γυναίκες δεν θα ψηφίσουν στις εκλογές του Νοεμβρίου διότι δεν είχαν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι.