Αυτή είναι η πρώτη εφημερίδα στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε από γυναικεία συντακτική ομάδα και απευθυνόταν μόνο σε γυναίκες. Και ο τίτλος της, “Εφημερίς των Κυριών”… Υπεύθυνη για την έκδοση της εφημερίδας ήταν η Καλλιρρόη Παρρέν, η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια, που διεκδικεί και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου, εκδότριας και διευθύντριας.
Η περίοδος έκδοσης της Εφημερίδας των Κυριών, είναι και η περίοδος συγκρότησης της φεμινιστικής συνείδησης των γυναικών στην Ελλάδα. Το πρώτο φύλλο κυκλοφορεί, σαν σήμερα, στις 8 Μαρτίου του 1887, πολλά χρόνια πριν φανταστεί κανείς ότι αυτή η μέρα θα αναγνωριζόταν ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Το τελευταίο φύλλο της εφημερίδας εκδόθηκε το 1917, έχοντας κυκλοφορήσει 1.106 τεύχη. Έως τις 18 Μαρτίου 1907, η εφημερίδα κυκλοφορούσε εβδομαδιαίως και στη συνέχεια από τις 25 Μαρτίου 1907 έως το Δεκέμβριο του 1917 εκδίδονταν “δις του μηνός”.
Οι διεκδικήσεις μέσω της εφημερίδας ήταν η χειραφέτηση της γυναίκας με πλήρη δικαιώματα στον τομέα της εκπαίδευσης και την εργασία. Οι πρώτες αντιδράσεις για αυτή την προσπάθεια χειραφέτησης των γυναικών, μέσω της εφημερίδας, ήταν αρνητικές και χλευαστικές.
Αντιπροσωπευτική ήταν η αντίδραση και τα σχόλια του Εμμανουήλ Ροΐδη. Το 1896 ένα αντιφεμινιστικό άρθρο του συγγραφέα και κριτικού Εμμανουήλ Ροΐδη, όχι μόνον προκάλεσε μεγάλη δημόσια συζήτηση για τη γυναικεία χειραφέτηση, αλλά έδωσε αφορμή να τεθούν και θέματα-ταμπού, όπως ήταν η κατάργηση της προίκας.
Ο Ροΐδης αναγνώριζε στις γυναίκες ως χαρίσματα μόνο «την λεπτότηταν, την χάριν, την φιλοκαλίαν, την ευαισθησίαν ή και την πονηρίαν». Ενώ διατύπωνε την άποψη ότι «Δύο μόνα υπάρχουσι γυναικεία επαγγέλματα, το της οικοκυράς και της εταίρας», υιοθετώντας ρήση του Γάλλου συγγραφέα Προυδών, όπως αναφέρει τον Πιερ Ζοζέφ Προυντόν (1809-1865).
Η απάντηση της Παρρέν ήταν ιδιαίτερα αιχμηρή προς τον Ροΐδη: «Εγώ ηξεύρω τι γίνεται εν Αθήναις, ανέφερε. Πόσοι οικογενειάρχαι έχουν τόσας γεροντοκόρας και δεν ηξεύρουν τι να τις κάμουν, πόσαι κόραι και μητέρες ορφαναί, υπαλλήλων και ανωτέρων αξιωματικών, υποφέρουν σήμερον διότι δεν δύνανται να εργάζωνται. Βεβαιωθήτε ότι το γυναικείον ζήτημα υπάρχει εν Ελλάδι, διότι υπάρχουν γυναίκες. Και τας αξιώσεις των πρέπει να τας σεβασθή ο κόσμος». [εφ. «ΣΚΡΙΠ» 1.5.1896]
Υπήρξαν όμως και εκείνοι που θαύμασαν την πένα των συντακτριών της εφημερίδας και υποστήριξαν τον αγώνα τους, όπως ο Γ. Ξενόπουλος, ενώ ο ποιητής Κωστής Παλαμάς αφιέρωσε ποίημά του στη Καλλιρρόη Παρρέν (1904).
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
