Εδώ το φαγητό είναι απόλαυση… ψυχής. Και οι γεύσεις αυτές έκαναν το νησί διάσημο…

Το βρετανικό National Geographic παροτρύνει τους εκατομμύρια αναγνώστες του «να μαγειρέψουν σαν Ελληνες», προσθέτοντας πως η Σίφνος διαθέτει πλούσια γαστρονομική ιστορία.

Παράλληλα, ως το καλύτερο νησί της Ελλάδας για γαστρονομικές απολαύσεις και παραδοσιακά πανηγύρια προβάλλεται η Σίφνος στον κατάλογο που δημοσίευσε το ισπανικό Conde Nast Traveler σχετικά με τα ελληνικά νησιά που θα ξεχωρίσουν το 2024.

Η δημοφιλής ταξιδιωτική ιστοσελίδα αναφέρει πως η Σίφνος οφείλει τη «γευστική φήμη» της στον Νικόλαο Τσελεμεντέ που συνέγραψε το πρώτο βιβλίο ελληνικής μαγειρικής, ενώ είναι διάσπαρτη από εργαστήρια αγγειοπλαστικής που φτιάχνουν τα πήλινα αγγεία στα οποία παρασκευάζεται η ρεβιθάδα και το μαστέλο.

Ας γνωρίσουμε γαστρονομικά τη Σίφνο, για όσους δεν γνωρίζουν…

Τα Χριστούγεννα τα σπίτια στη Σίφνο μοσχοβολούν από τα φοινίκια (μελομακάρονα) και τα αυγοκαλάμαρα (δίπλες). Στη διάρκεια του χειμώνα παρασκευάζονται ακόμα και σήμερα σύγλινα και πηκτή.

Λίγο αργότερα, τις Απόκριες, σειρά παίρνουν τα γαλακτοκομικά επιδόρπια, ρυζόγαλο, κρέμα ή γιαούρτι από κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα, που παράγεται σε μεγάλες ποσότητες αυτή την εποχή.

Και δε γίνεται Πάσχα στη Σίφνο χωρίς τη μυρωδιά του ψητού στο μαστέλο (αρνάκι ή κατσικάκι μαγειρεμένο στο ομώνυμο πήλινο σκεύος, με κόκκινο κρασί και άνηθο που ψήνεται σε ξυλόφουρνο), χωρίς τα «πουλιά της Λαμπρής» (είδος τσουρεκιού) τη μελόπιτα, γλύκισμα που παρασκευάζεται από σιφναίικη βραστή «αθοτύρα» (τοπικό ανθότυρο) και ντόπιο θυμαρίσιο μέλι.

Τη χαρά του γάμου, πάλι, συνοδεύει το σιφναίικο παστέλι, σε ρομβοειδές σχήμα, και το αμυγδαλωτό της κατσαρόλας ή του φούρνου (με ή χωρίς ζάχαρη).

Στο παραδοσιακό πανηγύρι της Σίφνου, με τα κοινά δείπνα που θυμίζουν την αρχαία εστίαση και τις πρωτοχριστιανικές αγάπες, προσφέρεται σε όλους ρεβυθάδα και κοκκινιστό κρέας με μακαρόνια, μαγειρεμένα σε ειδικά μεγάλα καζάνια, ή, κατά τις μέρες νηστείας, τηγανητός μπακαλιάρος με σκορδαλιά και σαλάτα.

Στο κυριακάτικο σιφναίικο τραπέζι κύριο φαγητό είναι η ρεβυθάδα, που ψήνεται μέσα σε πήλινο τσουκάλι (την σκεπασταριά) για πολλές ώρες, το προηγούμενο βράδυ, σε φούρνο με κλαδιά.

Από το σιφναίικο τραπέζι δε λείπουν ακόμα ρεβυθοκεφτέδες, καπαροσαλάτα (ξερή κάπαρη μαγειρεμένη σαν στιφάδο), καλασούνα (χορτόπιτα με ρύζι), μανούρα (κίτρινο, σκληρό πικάντικο τυρί που διατηρείται στην γύλη δηλαδή στο κατακάθι του κόκκινου κρασιού), και ανάλογα με την εποχή, χυροβοσκοί (άγρια χόρτα), μυζήθρα (κατσικίσιο νωπό τυρί με υπόξινη γεύση, ιδανική για χωριάτικη σαλάτα), αμπελοφάσουλα με σκορδαλιά, αλλά και ξηρά σύκα, λωλή (γλυκό από κόκκινη κολοκύθα), γλυκά του κουταλιού και λικέρ από φρούτα που ευδοκιμούν στη Σίφνο, καθώς και αφεψήματα από την πλούσια χλωρίδα του νησιού, όπως το φασκόμηλο και το χαμομήλι.

Τα σιφνέικα γλυκά, όπως κουλουράκια γλυκάνισου, μπισκοτάκια βουτύρου, αμυγδαλωτά κατσαρόλας και αμυγδαλωτά φούρνου, παστέλια, λουκούμια, μπουρεκάκια, και γλυκά του κουταλιού, ο επισκέπτης μπορεί να τα βρει στους παραδοσιακούς φούρνους και τα ζαχαροπλαστεία.