Κρυμμένος κάτω από τα χώματα που τον προστάτευαν για αιώνες…

Το άγαλμα του Ηνίοχου είναι αναμφίβολα το πιο διάσημο από τα αφιερώματα στους Δελφούς. Ο Ηνίοχος των Δελφών έχει ύψος 1,80 μ. Φαίνεται πως εικονίζεται ως έφηβος από ευγενική γενιά της εποχής του και ανακαλύφθηκε αυτές τις ημέρες, το 1896.

Κατά το μεγάλο σεισμό του 373 π.Χ., η σφοδρή πτώση βράχων και χωμάτων στην πλατεία του ναού προκάλεσε την καταστροφή του αρχαϊκού ναού και καταπλάκωσε τα έργα τέχνης που υπήρχαν εκεί, ανάμεσά τους και το άγαλμα του Ηνίοχου. Κρυμμένο και προφυλαγμένο κάτω από τα χώματα που το σκέπαζαν για αιώνες, κατόρθωσε να διαφύγει τη σύληση από τις κατά καιρούς επιδρομές ή τη συστηματική αφαίρεση γλυπτών από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες ή τον αφανισμό που υπήρξε η κοινή μοίρα όλων σχεδόν των χάλκινων έργων του ιερού κατά τα μεταγενέστερα χρόνια.

Η γαλλική ανασκαφή των Δελφών, το 1896, τον έφερε ξανά στο φως, σχεδόν ανέπαφο, με την πράσινη πατίνα που τον προστάτευσε από τη διάβρωση. Η ανακάλυψή του, όπως είναι λογικό, συνοδεύτηκε από μεγάλο ενθουσιασμό, καθώς ήταν τότε το μοναδικό χάλκινο άγαλμα της κλασικής εποχής σε μεγάλο μέγεθος.

Αποτελούσε μέρος μίας σύνθεσης που παρίστανε τέθριππο άρμα, άρμα δηλαδή που έσερναν τέσσερα άλογα, ενώ έχει θεωρηθεί ότι τα ηνία δεξιά και αριστερά κρατούσαν δύο νεαρά αγόρια. Πιστεύεται ότι είναι έργο μεγάλου χαλκοπλάστη των αρχών του 5ου αιώνα, ο οποίος κατάφερε να αποδώσει με μοναδική πιστότητα το βλέμμα του αγέρωχου νικητή, καθώς και τη μυολογία του σώματος.

Βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών και αποτελεί ίσως το γνωστότερο έκθεμά του και ένα από τα σημαντικότερα γλυπτά της αρχαίας ελληνικής τέχνης της πρώιμης κλασικής εποχής.