Από τις πιο σημαντικές ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου χαρακτηρίστηκε ως “ανθελληνική”…

“Ο Δράκος” είναι ο τίτλος ελληνικής κινηματογραφικής ταινίας του σκηνοθέτη Νίκου Κούνδουρου, βασισμένη σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Στην καυστική, τολμηρή, πρωτότυπη σάτιρα πρωταγωνιστούσε ο Ντίνος Ηλιόπουλος, σε έναν διαφορετικό ρόλο από αυτόν που έγινε γνωστός στον κόσμο και μαζί του ο Γιάννης Αργύρης, η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου και ο Θανάσης Βέγγος.

Η ταινία που προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες, σαν σήμερα το 1956, αντιμετώπισε εμπορική αποτυχία αλλά και επιθετικότητα μεγάλης μερίδας του Τύπου. Είναι χαρακτηριστικό πως  εφημερίδες της εποχής κατηγόρησαν την ταινία ως “ανθελληνική” ζητώντας την επέμβαση του εισαγγελέα.

Στην ταινία οι κλασικοί κανόνες του είδους ανατρέπονται και στην αναπαράσταση της σύγκρουσης νομιμότητας/παρανομίας. Δηλαδή , ενώ στην περίπτωση των κλασσικών ταινιών του είδους οι θεατές καλούνται να ταυτιστούν με τις δυνάμεις του «νόμου» και της «τάξης», στην περίπτωση του «Δράκου» καλούνται να ταυτιστούν με τους παράνομους.

“Ο Δράκος” αναγνωρίζεται σήμερα ως μία από τις πιο σημαντικές ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου που συνδυάζει στοιχεία από τον ιταλικό νεορεαλισμό, τον γερμανικό εξπρεσιονισμό αλλά και το φιλμ νουάρ. Έχει συμπεριληφθεί στις 100 καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες για τον 20ό αιώνα.

Χαρακτηριστική είναι η άποψη του Βασίλη Ραφαηλίδη, ο οποίος έγραψε ότι με αυτή την ταινία ο ελληνικός κινηματογράφος πέρασε από την προϊστορία στην ιστορία.  Ανάμεσα στα προτερήματα της ταινίας είναι και η μουσική επένδυση, έργο του Μάνου Χατζιδάκι.