Η νυχτερίδα που… γέννησε την Εθνική Λυρική Σκηνή

Εμπνευστής της ίδρυσής της , το 1939, ήταν ο συγγραφέας, δημοσιογράφος, διευθυντής του Βασιλικού (Εθνικού) Θεάτρου και Διευθυντής Γραμμάτων και Τεχνών της κυβέρνησης Μεταξά, Κωστής Μπαστιάς. Αρχικά, ο νεοσύστατος θίασος λειτούργησε ως τμήμα του Βασιλικού Θεάτρου, δίνοντας παραστάσεις στη σκηνή του νεοκλασικού θεάτρου του Τσίλλερ, επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου.

Σημειώνεται ότι η πρώτη όπερα που ανέβηκε ήταν η “Μαντάμα Μπατερφλάι” του Τζάκομο Πουτσίνι στις 25 Οκτωβρίου του 1940, τρεις μέρες πριν την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, παρουσία πολλών πρεσβευτών, αλλά και του γιου του Πουτσίνι, Αντόνιο. Με αυτόν τον θίασο έκανε τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα η νεαρή Μαρία Καλογεροπούλου (Κάλλας) ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε όπερες όπως Τόσκα του Πουτσίνι, Φιντέλιο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, Ο κάμπος του Ντ’ Αλμπέρ και Ο πρωτομάστορας του Μανώλη Καλομοίρη.

Στις 20 Ιουνίου του ίδιου έτους, η Ελληνίδα υψίφωνος Μαρία Κάλλας υπογράφει το πρώτο της επαγγελματικό συμβόλαιο με την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι παραστάσεις μεταφέρθηκαν στο νεόδμητο τότε κινηματοθέατρο Παλλάς, διότι διέθετε καταφύγιο σε περίπτωση αεροπορικού συναγερμού.