Συνεχίζει να εκπλήσσει τους αρχαιολόγους η περιοχή στον Άνω Εγκλιανό στην Πύλο. Τα αποτελέσματα των ανασκαφών έφεραν στο φως δύο νέους ασύλητους θολωτούς τάφους, κάνοντας τους δύο ανασκαφείς του πανεπιστημίου του Σινσινάτι, Τζακ Ντέιβις και Σάρον Στόκερ, να εκφράσουν με βεβαιότητα ότι «κατά μήκος του δρόμου που οδηγούσε από την Ακρόπολη και το ανάκτορο του Νέστορα προς την χώρα Τριφυλλίας, είχε χτιστεί το σπουδαιότερο, από χωροταξικής άποψης, νεκροταφείο, την εποχή που ο μυκηναϊκός πολιτισμός έπαιρνε για πρώτη φορά σάρκα και οστά στην ηπειρωτική Ελλάδα και κατά τη μετάβαση από τη μέση στην ύστερη εποχή του χαλκού».
Το γεγονός ότι παρέμειναν ασύλητοι από την αρχαιότητα, οφείλεται στο ότι προστατεύονταν από περίπου σαράντα χιλιάδες λίθους μεγέθους καρπουζιού που είχαν υποστεί κατολίσθηση στο εσωτερικό τους, όταν κατέρρευσε ο θόλος τους. «Τα οστά που βρέθηκαν στο εσωτερικό τους πρέπει να προέρχονται από ομαδικούς ενταφιασμούς μελών σημαντικών οικογενειών, καθώς στα κρανία φέρουν το ίδιο κληρονομικό ελάττωμα-, όμως μένει να υποβληθούν σε έλεγχο DNA» επισήμανε η Σάρον Στόκερ.
«Αυτές οι σημαντικές οικογένειες και οι ιδιώτες είχαν βαθιές επιρροές από τον Μινωϊκό πολιτισμό. Έχτιζαν τα σπίτια τους στην Ακρόπολη με λαξευτούς λίθους, επηρεασμένοι από την μινωική τεχνοτροπία και γέμιζαν τους τάφους τους με κρητικά προϊόντα ανωτέρας ποιότητας που εισήγαγαν» περιέγραψαν οι δύο ανασκαφείς.
Ανάμεσα στα πιο συναρπαστικά νέα ευρήματα συγκαταλέγεται ένα χρυσό δαχτυλίδι, το οποίο απεικονίζει δύο βοοειδή που πλαισιώνονται από στάχυα κριθαριού και ένα χρυσό μενταγιόν που απεικονίζει την κεφαλή της Αιγύπτιας θεάς Άθωρ.
«Αυτή η ανακάλυψη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο που είχε στην Αίγυπτο ως προστάτιδα των νεκρών» επισήμανε ο Τζακ Ντέηβις, παρομοιάζοντας τον συνολικό χαρακτήρα των ευρημάτων που παρέμειναν στους νέους τάφους και στους δρόμους τους, «εξαιρετικά παρόμοιο με τους θαλαμωτούς τάφους που απεκάλυψε μεταγενέστερα στις Μυκήνες η ανασκαφική δραστηριότητα του Χρήστου Τσούντα τον 19ο αιώνα, ιδίως ως προς το ύφος των κοσμημάτων και άλλων διάκοσμων, ενώ βρέθηκαν και στοιχεία, τα οποία απουσίαζαν στην Πύλο, και μαρτυρούν δεσμούς με την εγγύς Ανατολή και την Αίγυπτο».
Οι δύο νέοι τάφοι, ο ένας τεράστιος, διαμέτρου 12 μέτρων, ο άλλος σημαντικά μικρότερος, διαμέτρου 8,5 μέτρων, θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί όταν πέθανε ο Γρύπας-Πολεμιστής o οποίος όμως είχε ενταφιαστεί ξεχωριστά από τους άλλους και μόνος του «πιθανόν επειδή ήταν βασιλιάς, ένας “‘άναξ”‘ της μυκηναϊκής περιόδου» εικάζουν οι δύο ανασκαφείς.
Σε κάθε περίπτωση, χρονολογούνται τον 15ο πΧ αιώνα και είναι μεταγενέστεροι του θολωτού τάφου του Άνω Εγκλιανού, που είχε ανακαλύψει το 1939 ο αρχαιολόγος Καρλ Μπλέγκεν, ο οποίος την εποχή εκείνη ανακάλυψε μαζί με τον Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη το Ανάκτορο του Νέστορος.
Εκείνος φαίνεται ότι είχε κατασκευαστεί πρώτος και πιθανώς λειτουργούσε ως μαγνήτης για μεταγενέστερους τάφους, αργότερα, κατά την Υστεροελλαδική Περίοδο.
Τα ευρήματα, όπως εξήγησαν οι Ντέιβις και Στόκερ, ήρθαν στο φως από συγκυρία, δεδομένου ότι η ανασκαφή του μέρους όπου ανακαλύφθηκε, δεν είχε ποτέ προγραμματιστεί. Αντιθέτως, ο στόχος ήταν η ανασκαφή ενός διπλανού αγροτεμαχίου στο οποίο υπήρξε ανασκαφική δραστηριότητα και στο παρελθόν. Σ’ αυτό ήλπιζαν ότι θα ανακαλύψουν οικιστικά κατάλοιπα που περιστοίχιζαν το Ανάκτορο του Νέστορος κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του, τον 13ο αιώνα πΧ.
Πύλος. Ανακάλυψαν το σπουδαιότερο νεκροταφείο από την εποχή του μυκηναϊκού πολιτισμού. Εικόνες
Ένα like φέρνει... χαμόγελα