Βαδίζοντας στα χνάρια των παππούδων τους… Έθιμο 100 ετών για τη σωτηρία τους…

Μια πολύ δύσκολη πορεία μέσα στα χιόνια και τον παγετό διανύουν, κάθε χρόνο, οι καβαλάρηδες του Κρόκου Κοζάνης, με προορισμό την Ιερά Μονή του Αγίου Νικάνορα, στη Ζάβορδα, που βρίσκεται στο όρος Καλλίστρατο και απέχει 50 χιλιόμετρα.

Τηρούν πιστά ένα έθιμο, τουλάχιστον 100 ετών, παραλαβής των ιερών λειψάνων του Αγίου για να τα μεταφέρουν στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Κρόκου, όπου και θα τεθούν προς προσκύνηση.

Χρειάζεται περίπου οκτώ ώρες διαδρομή για να φθάσουν μέχρι το μοναστήρι, όπου εκεί κατασκηνώνουν για δύο ημέρες σε ειδικό ξενώνα, που έχει χτιστεί στους πρόποδες της Ιεράς Μονής.

Ο Άγιος Νικάνορας  θεωρείται ως ο προστάτης της ευρύτερης περιοχής. Στις αρχές του 19ου αιώνα η ισπανική γρίπη θέριζε πολλές περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας. Οι κάτοικοι τότε στράφηκαν στο Θεό και αποφάσισαν να κάνουν περιφορά της εικόνας και λιτανεία των οστών του Οσίου Νικάνορα που ασκήτεψε στην μονή της Ζάμπορδας.

Σύμφωνα με τα αρχεία, που διαφυλάσσονται, μετά τη λιτανεία δεν σημειώθηκαν άλλα κρούσματα της γρίπης και η ζωή ξαναβρήκε το ρυθμό της. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, ως τάμα, οι κάτοικοι των χωριών της περιοχής συμφώνησαν να φέρνουν στο μέρος τους, κάθε χρόνο, σαν σήμερα, ανήμερα του Αγίου Αντωνίου, τα οστά του Αγίου και να κάνουν λιτανεία σε κάθε χωριό και λειτουργία στην τοπική εκκλησία. Περιφέρουν τα οστά του Οσίου, από σπίτι σε σπίτι, όπως έκαναν άλλωστε και οι τελευταίοι μοναχοί του μοναστηριού στους δύο νομούς Γρεβενών και Κοζάνης.