Οι “βουτηχτάδες” από τα αρχαιότερα επαγγέλματα με κίνδυνο ακόμη και για τη ζωή τους. Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο

Οι σφουγγαράδες ξεκινούσαν το ταξίδι τους παραδοσιακά στα μέσα Μαΐου με αρχές Ιουνίου… Το συγκεκριμένο επάγγελμα είναι ένα από τα αρχαιότερα επαγγέλματα που απαντώνται στη Μεσόγειο μιας και για αυτό υπάρχουν πρώτες αναφορές στα ομηρικά έπη. Το επάγγελμα άκμασε στα μέσα του 19ου με αρχές 20ου αιώνα στα Δωδεκάνησα και κυρίως στην Κάλυμνο και τη Σύμη, ενώ έπειτα επεκτάθηκε και σε άλλα μέρη.

Η υγεία των σφουγγαράδων επιβαρυνόταν πάρα πολύ με αποτέλεσμα να εμφανίζουν πολλές ασθένειες όπως η λεγόμενη ”νόσος των δυτών” και άλλες παθογενέσεις. Παρόλα αυτά παραμένει ένα από τα πιο γνώριμα παραδοσιακά επαγγέλματα στη χώρα μας.

Οι πρώτοι σφουγγαράδες εμφανίστηκαν γύρω στο 1800. Οι πρώτοι δύτες, γνωστοί και ως “βουτηχτάδες”, έκαναν γυμνή κατάδυση φτάνοντας σε βάθος 30 μ. χρησιμοποιώντας τη σκανδαλόπετρα, ένα κομμάτι μάρμαρο, που βοηθούσε στην γρήγορη κατάδυση.

Τη δεκαετία του 1860 κάνει την εμφάνιση του το σκάφανδρο, η πρώτη στολή κατάδυσης , που ωστόσο ευθυνόταν σε μεγάλο ποσοστό για την Νόσο των δυτών, λόγω της γρήγορης ανάδυσης. Το 1920 άρχισε να χρησιμοποιείται η μέθοδος Φερνέζ, ένας αναπνευστικός μηχανισμός που ελάττωσε τα ατυχήματα.

Τη δεκαετία του 1970 καταργήθηκαν οι προηγούμενες μέθοδοι κατάδυσης και υιοθετήθηκε το “σύστημα του ναργιλέ”, μία στολή βατραχανθρώπου με την προσθήκη ενός αεροσυμπιεστή ο οποίος παρείχε αέρα από το σκάφος.

Από το αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζουμε ένα από τα Ελληνικά Χρονικά του 1978. Σε αυτό βλέπουμε αρχικά καΐκια στο λιμάνι της Πόθιας στην Κάλυμνο. Περιήγηση στην Πόθια (Χώρα της Καλύμνου). Πώληση σφουγγαριών διαφόρων μεγεθών σε καταστήματα της Πόθιας.

Άνδρες και γυναίκες της Καλύμνου συγκεντρώνονται στο λιμάνι της Πόθιας, παρακολουθούν τη λιτάνευση της εικόνας του Αγίου Νικολάου και αποχαιρετούν τους σφουγγαράδες, οι οποίοι αναχωρούν για το πολύμηνο ταξίδι τους σε διάφορες περιοχές της Μεσογείου.