Το γεύμα που έπαιρναν στα χωράφια οι αγρότες, τυλιγμένο σε πετσέτα…

Είναι μία ζυμαρόπιτα, δηλαδή πίτα χωρίς φύλλο, της Θεσσαλίας και ιδιαίτερα της περιοχής της Καρδίτσας. Γινόταν από αλεύρι, τυρί, γάλα, αυγά. Όταν προστέθηκε και κολοκύθι, δημιουργήθηκε η πίτα που λέγεται μπατζίνα.

Η λέξη μπατζίνα προέρχεται από τη λέξη μπάτζος (ή μπάτσος) που είναι ελληνικό λευκό, σκληρό αιγοπρόβειο τυρί, με προέλευση τη Δυτική Μακεδονία. Έχει λεπτή ζύμη, ψημένη στο φούρνο, με αποτέλεσμα να γίνει τραγανή. Η παραδοσιακή μπατζίνα είναι αρκετά λεπτή, για δύο λόγους. Πρώτον για να ψηθεί γρήγορα και δεύτερον για να παραμένει τραγανή για πολλές ώρες ή και μέρες.

Η ευκολία στην παρασκευή της, την έκανε ιδανική για όλες τις περιστάσεις. Ήταν ή εύκολη λύση για τις αγροτικές οικογένειες του θεσσαλικού κάμπου και συγκεκριμένα της Καρδίτσας που οι δουλειές στα χωράφια πάντα περίμεναν και οι νοικοκυρές έπρεπε να τα προλαβαίνουν όλα. Έτσι έβρισκαν εύκολες συνταγές, αλλά και νόστιμες για να χορτάσει όλη η οικογένεια. Ήταν το γεύμα που έπαιρναν στα χωράφια οι αγρότες, τυλιγμένο μέσα σε πετσέτα. Είναι το κολατσιό που έδιναν οι γονείς στα παιδιά για το σχολείο.

Η μπατζίνα των καραγκούνηδων παρασκευαζόταν με τη χρήση καλαμποκάλευρου αντί για αλεύρι σίτου. Από γενιά σε γενιά η μπατζίνα κράτησε να φτιάχνεται μέχρι και σήμερα, τρώγεται ευχάριστα από όλους όλες τις ώρες.