Ο πρώτος ήχος της βιόλας σε έναν από τους διασημότερους χώρους μουσικής, παγκοσμίως

Σαν σήμερα, στις 20 Μαρτίου του 1991, ακούστηκε ο πρώτος ήχος της βιόλας του Γιούρι Μπασμέτ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, εγκαινιάζοντας την ένερξη των εκδηλώσεων στην Αίθουσα Φίλων της Μουσικής, τη σημερινή Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης.

Η ίδρυσή του του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών βασίστηκε σε μία ιδέα της τραγουδίστριας Αλεξάνδρας Τριάντη. Άρχισε να κατασκευάζεται το 1976 έπειτα από συγχρηματοδότηση του συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής» και του ελληνικού δημοσίου. Θεωρείται ένας από τους διασημότερους χώρους τέτοιου είδους παγκοσμίως τόσο για την κλασική όσο και για την ελληνική παραδοσιακή μουσική. Κάθε χρόνο, ο οργανισμός του Μεγάρου διοργανώνει συνολικά περίπου 500 εκδηλώσεις, όπως παραστάσεις κλασικής μουσικής, όπερας, θεάτρου, χορού κ.α..

Το Μέγαρο συγκαταλέγεται στην λίστα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Κέντρων Συμφωνικής Μουσικής.

Οι αίθουσες που περιλαμβάνει είναι:

Η αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» (πρώην «Αίθουσα Φίλων της Μουσικής») έχει χωρητικότητα 1.961 ατόμων και χρησιμοποιείται για ρεσιτάλ, συναυλίες, όπερες αλλά και συνέδρια.

Η αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» έχει χωρητικότητα 1.750 ατόμων και χρησιμοποιείται για επιστημονικά συνέδρια, μουσικές, χορευτικές, λυρικές και θεατρικές εκδηλώσεις.

Η αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» έχει χωρητικότητα 450 ατόμων και χρησιμοποιείται συνήθως για παραστάσεις μουσικής δωματίου, χορού, ατομικά ρεσιτάλ αλλά και όπερας.

Η αίθουσα «Νίκος Σκαλκώτας έχει χωρητικότητα 400 ατόμων και αποτελεί κέντρο διεξαγωγής εκδηλώσεων υψηλών απαιτήσεων, όπως επιστημονικά συνέδρια, διαλέξεις, λυρικές και θεατρικές εκδηλώσεις.

Από τις αρχές του 2016, το Μέγαρο κρατικοποιήθηκε με τροπολογία που κατατέθηκε στην Βουλή. Η ελληνική κυβέρνηση ελέγχει την πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου του και παράλληλα με την μεταβίβαση της ακίνητης περιουσίας του, μεταβιβάζονται στο ελληνικό δημόσιο και οι υπέρογκες δανειακές υποχρεώσεις του Μεγάρου. Σκοπός των μεταρρυθμίσεων αυτών ήταν η οικονομική βιωσιμότητα του οργανισμού.