Παγκόσμια “τρέλα” για το ελληνικό δάκρυ… Μας παίρνουν σχεδόν όλη τη σοδειά. Οι θεραπευτικές ιδιότητες…

Η παραγωγή της μαστίχας στη Χίο, τα τελευταία χρόνια, γνωρίζει μεγάλη εμπορική επιτυχία τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τους παραγωγούς, το ποσοστό της σοδειάς που εξάγεται, ετησίως, υπερβαίνει το 80%, γεγονός που οδηγεί σε αδυναμία κάλυψης της παγκόσμιας και εγχώριας ζήτησης.

Όπως επισημαίνουν η ζήτηση οφείλεται στη φήμη και στις πιστοποιήσεις ποιότητας που συνοδεύουν το προϊόν. Μάλιστα, τον Μάρτιο ετοιμάζεται να λειτουργήσει ένα Κέντρο έρευνας και ανάπτυξης μαστίχας, βασισμένο σε ένα πρόγραμμα της περιφέρειας Β. Αιγαίου, ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα συμβάλλει στην διεθνή αναγνώριση του προϊόντος.

Σύμφωνα με μελέτες επιστημόνων η μαστίχα της Χίου διαθέτει αντιφλεγμονώδη δράση που αποδίδεται στο ελεανολικό οξύ που περιέχει. Έτσι η μαστίχα δρα επουλωτικά, λύοντας τις φλεγμονές συγκεκριμένων οργάνων αρχίζοντας από περιοδοντίτιδες, οισοφαγίτιδες, γαστρίτιδες, δωδεκαδακτυλικό έλκος μέχρι τις κολίτιδες και τις αιμορροΐδες. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει πρόβλημα φλεγμονών στα παραπάνω όργανα η μαστίχα προσφέρει διεγερτική αναζωογόνηση που επιτρέπει τη στασιμότητα στις περιοχές αυτές ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστες καταστάσεις όπως δυσπεψία ή τυμπανισμός.

Επίσης έχει ισχυρές αντι-οξειδωτικές ιδιότητες ασκώντας γενικότερη υγεία στον οργανισμό εξουδετερώνοντας τις παραγόμενες ελεύθερες ρίζες. Η χρήση της μαστίχας βοηθάει σε περιπτώσεις δυσπεψίας, καούρας στο στομάχι και φουσκώματος. Βοηθά στη θεραπεία του πεπτικού έλκους αφού με τις αντιμικροβιακές ιδιότητες της καταπολεμά το ελικοβακτήριο του πυλωρού. Πρόσφατες μελέτες του Πανεπιστημίου του Nότιγχαμ απέδειξαν ότι «ακόμα και μικρές ποσότητες μαστίχας -1 γραμ. ημερησίως επί 2 εβδομάδες- δύναται να θεραπεύσουν τα πεπτικά έλκη σε μικρό χρονικό διάστημα.

Ακόμη μειώνει την χοληστερόλη του αίματος, έχει σημαντική επίδραση στη λειτουργία του ήπατος με την ενεργοποίηση της αποτοξινωτικής της δραστηριότητας. Απορροφάται έτσι η χοληστερόλη της οποίας η τιμή στο αίμα μειώνεται με συνέπεια την ελάττωση των καρδιακών παθήσεων. Η μαστίχα δρα και κατά ορισμένων ιών. Πρόκειται για μία εντελώς ιδιόρρυθμη ιδιότητα της μαστίχας που δεν συναντάται σε κανένα σχεδόν παρασκεύασμα. Η δράση της δηλαδή σε δυο εντελώς διαφορετικούς μικροοργανισμούς, βακτήρια και ιούς. Από τους ιούς που αναφέρονται στις έρευνες κατά των οποίων η μαστίχα είναι αποτελεσματική, είναι ο Herpes Simplex, μια μόλυνση που εκδηλώνεται στο δέρμα, στα χείλη κυρίως αλλά και στα γεννητικά όργανα.

Η μαστίχα καλλιεργείται εδώ και τουλάχιστον 2.500 χρόνια στον ελλαδικό χώρο. Η πρώτη αναφορά πραγματικών “δακρύων” μαστίχας έγινε από τον Ιπποκράτη. Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τη μαστίχα για την αποτροπή των πεπτικών προβλημάτων, των κρυωμάτων και ως φρεσκάρισμα για την αναπνοή. Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες χρησιμοποιούσαν μαστίχα μαζί με μέλι, πιπέρι και αυγά για την παρασκευή κόνδιτου του παράδοξου (πικάντικου).

Το μαστίχι αποτελούσε και αποτελεί ακόμα μία σημαντική πηγή εσόδων για το νησί της Χίου. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί προσπάθησαν να το φυτέψουν και στον τόπο τους, αλλά οι προσπάθειές τους αποδείχτηκαν μάταιες αφού ο σχίνος δίνει τη μαστίχα μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές. Συγκεκριμένα, στην Χίο ευδοκιμεί μόνο στην νότια πλευρά της νήσου και ιδιαίτερα στα παρακάτω χωριά: Λιθί, Βέσσα, Ελάτα, Μεστά, Ολύμποι, Πυργί, Αρμόλια, Καλαμωτή, Πατρικά, Φλάτσια, Νένητα, Βουνό, Κοινή, Παγίδα, Καταρράκτης, Έξω Διδύμα, Μέσα Διδύμα, Μερμήγκι, Θολοποτάμι, Καλλιμασιά, Νεοχώρι, Θυμιανά, Βαβίλοι, Άγιος Γεώργιος Συκούσης. Τα χωριά αυτά, αποτελούσαν τον Καποδιστριακό Δήμο Μαστιχοχωρίων.