Ο άλλος Φωτόπουλος… Αυτός που δεν ξέρουν οι πολλοί. Και “το τομάρι” που τον πρόδωσε…

Ο Μίμης Φωτόπουλος, υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου. «Γεννήθηκα», γράφει στην αυτοβιογραφία του, «ανήμερα Κυριακής των Βαΐων, σημαδιακή μέρα στη Ζάτουνα, χωριό που έγινε γνωστό όχι από μένα φυσικά, αλλά από τον Μίκη Θεοδωράκη που τον εξόρισε εκεί η εφταετία».

Την περίοδο της γερμανικής κατοχής επέλεξε την πλευρά της… αντίστασης και έγινε γρήγορα μέλος του ΕΑΜ (Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου). Μορφωμένος γαρ, είχε ρόλο εμψυχωτικό και διαφωτιστικό για να μεταλαμπαδεύσει τη φλόγα της αντίστασης.

Μετά τη γερμανική κατοχή, στα «Δεκεμβριανά» και κατά τις συγκρούσεις των ανταρτών με τις κυβερνητικές και βρετανικές δυνάμεις, υπέστη ένα πρώτο πλήγμα, καθώς καταστράφηκε ολοσχερώς το σπίτι του, με αποτέλεσμα αυτός και ο αδερφός του να μείνουν στον δρόμο. Πικράθηκαν διπλά, γιατί εκτός από το σπίτι τους, κάηκε και η μεγάλη βιβλιοθήκη τους με πάνω από 2.000 βιβλία.

Ο Μίμης Φωτόπουλος ήταν γνωστός στους χώρους του θεάτρου και παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1945, «ξαφνικά, ένα βάναυσο χέρι μου χτύπησε τον ώμο. Γυρίζω και βλέπω έναν ταξιθέτη. Ήτανε το πασίγνωστο τομάρι του θεάτρου, ο Αποστόλης. Σε λίγο, να ‘μαι στα βάθη ενός κρατητηρίου. Βρισκόμουν βέβαια σε ένα αστυνομικό τμήμα, που στεγαζόταν σε κάποια πολυκατοικία κοντά στην οδό Αμερικής. Στην αρχή ήμουν ο μόνος «ένοικος». Μα μέσα σε δύο ώρες, αυτό το μπουντρούμι είχε γεμίσει με τόσο κόσμο, που δεν είχαμε αέρα να αναπνεύσουμε».

Έτσι είχε περιγράψει ο ίδιος τη στιγμή της σύλληψης στο βιβλίο του, «το ποτάμι της ζωής μου». Ένας άνθρωπος του θεάτρου τον είχε προδώσει γιατί τον είχε ακούσει να μιλάει για «λαοκρατία».

Ο αρχιφύλακας που τον αναλαμβάνει διαπιστώνει ότι από το παντελόνι του βγαίνει ένα κομμάτι κόκκινο πανί.

• «Αυτό το κόκκινο κομμάτι που βγαίνει από το παντελόνι σου, τι είναι;»

• «Η πιτζάμα μου κύριε πόλισμαν!»

• «Και γιατί φοράς κόκκινη πιτζάμα;»

• «Δεν είναι μόνο κόκκινη, έχει και μαύρα και άσπρα. Κατοχή, βλέπετε, είχε μια παλιά ρόμπα η μάνα μου και μου την έραψε την πιτζάμα. Κι επειδή σήμερα κρύωνα πολύ, την άφησα από μέσα».

Ένα κόκκινο κομμάτι ύφασμα ήταν αρκετό για να «δέσει» με την προδοσία του ταξιθέτη.

Γρήγορα βρέθηκε μέσα σε ένα καράβι –«που μάλλον δεν μας πήγαινε στην Αίγινα»- και ξάφνου βρέθηκε στην… Αφρική και το στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα… 150 χιλιόμετρα μακριά από την Αλεξάνδρεια. Μαζί του στην εξορία ακόμα 8 με 10 χιλιάδες Έλληνες που είχαν συλληφθεί και εξοριστεί κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών.