Δεν το πίστευαν… Βγήκαν βόλτα με το φουσκωτό και αντίκρισαν φάλαινα… 20 μέτρων στη Μάνη. Εικόνες

Μία απίστευτη και μοναδική εμπειρία έζησε μια παρέα φίλων που βγήκαν για μια θαλάσσια βόλτα στα μαγευτικά νερά της Ανατολικής Μάνης, στον Μέζαπο. Σύμφωνα με το messinilive.gr που δημοσιεύει και φωτογραφίες, μία φάλαινα φυσητήρα αντίκρισαν έκπληκτοι οι επιβάτες ενός φουσκωτού  ανοικτά του Μέζαπου, μόλις λίγα μίλια από τον Γερολιμένα. Βρέθηκε μπροστά τους ένα από τα πιο εντυπωσιακά ζώα του πλανήτη, μια φάλαινα περίπου 18-20 μέτρων.

Η φάλαινα φυσητήρας ανήκει στην κατηγορία των θηλαστικών “κήτη” όπως και οι υπόλοιπες φάλαινες και τα δελφίνια. Έχει μήκος 11-18 μ. Κατέχει το ρεκόρ κατάδυσης των φαλαινών, καθώς μπορεί να καταδυθεί σε βάθος 2250 μ. Έχει μια γκρι απόχρωση σε όλο της το σώμα. Το κεφάλι της είναι στρογγυλό, με το στόμα της να βρίσκεται κάτω από τη μέση του κεφαλιού. Μετά το κεφάλι της, το σώμα της είναι ρυτιδωμένο, έως λίγο πριν την ουρά της. Η ουρά της είναι κάπως χοντρή, όπως άλλωστε και το υπόλοιπο σώμα της. Τα πτερύγιά της βρίσκονται αρκετά μπροστά, και είναι σχετικά μικρά σε σχέση με το πελώριο σώμα της.

Οι φυσητήρες έχουν δόντια (αντί μπαλένες), κι έτσι θεωρούνται συγγενικό είδος με τα δελφίνια. Προκειμένου να τραφούν με καλαμάρια, οι φυσητήρες καταδύονται σε βάθος 500-1.000 μ. για 25-60 λεπτά οι αρσενικοί και για 20-24 λεπτά οι θηλυκοί, αν και οι βαθύτερες καταγεγραμμένες καταδύσεις πλησιάζουν τα 2.000 μ. και τις 2 ώρες. Οι φυσητήρες ζουν για 70 χρόνια ή και περισσότερο. Τα αρσενικά φθάνουν τα 18m και τους 57 τόνους, ενώ τα θηλυκά τα 12,5m και τους 24 τόνους.

Αντίστοιχα, η σωματική αναπαραγωγική ωριμότητα για τα αρσενικά είναι τα 18-21 χρόνια (αν και συνήθως αρχίζουν να αναπαράγονται στα 30 χρόνια ηλικίας), ενώ για τα θηλυκά είναι 7-13 χρόνια. Η περίοδος κύησης των φυσητήρων διαρκεί 14-16 μήνες και γεννούν ένα μικρό φυσητηράκι. Τα θηλυκά, μαζί με τα φυσητηράκια τους, αποτελούν τις κοινωνικές ομάδες. Οι ομάδες των θηλυκών με τα μικρά αποτελούνται συνήθως από 10 άτομα, ενώ οι αρσενικοί ζουν μοναχικοί. Γενικά, οι αρσενικοί φυσητήρες προσεγγίζουν τις κοινωνικές ομάδες για να αναπαραχθούν μόνο μία φορά κάθε τρία χρόνια, ωστόσο, αποκλειστικά στην Κρήτη, οι φυσητήρες αναπαράγονται ακατάπαυστα σε όλη τη διάρκεια του έτους.

Οι φυσητήρες θεωρούνται ότι κινδυνεύουν στις θάλασσες της Μεσογείου, κυρίως λόγω των αφρόδιχτων. Πρόκειται για λεπτά, σχεδόν αόρατα δίχτυα, τα οποία εκτείνονται σε μήκος πολλών χιλιομέτρων για να πιάσουν τόνους και ξιφίες. Γίνεται προσπάθεια περιορισμού της χρήσης τους σε αυτή την περιοχή. Επίσης, εξίσου μεγάλη απειλή είναι η ηχορύπανση που προκαλεί η θαλάσσια κυκλοφορία των πολλών πλοίων της Μεσογείου. Πολλές φορές ο ήχος από τα πλοία, μπερδεύει τους ευαίσθητους στην ακοή φυσητήρες και χτυπούν σε αυτά.