Όσο τον κορόιδευαν, αυτός πείσμωνε… Το αμφιθέατρο του πανεπιστήμιου… περιμένει τον 82χρονο παππού…

Ο Κερκυραίος Νίκος Καρύδης, κατάφερε κάτι που για άλλους θεωρείται… βουνό. Πέτυχε την εισαγωγή του στο τμήμα της Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, αν και είναι 82 ετών…

Με ένα ιδιαίτερο πείσμα αποφάσισε, στα 77 του χρόνια να επιστρέψει στα θρανία και να γραφτεί σε σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Σήμερα ετοιμάζεται για την εγγραφή του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. «Ήταν ένας διακαής πόθος μου. Όνειρο ζωής. Τελείωσα το δημοτικό σχολείο το 1950. Το ’52 πήγαμε με την οικογένειά μου στον Πειραιά, δεν είχαμε να φάμε τότε στο νησί… Ήμουν έξυπνος και καλός μαθητής, αλλά δεν μπορούσα να συνεχίσω. Δύσκολες εποχές . Φτώχεια μετά τον πόλεμο. Δούλεψα από μικρό παιδί. Τα πρώτα μου παπούτσια θυμάμαι τα φόρεσα όταν ο θείος ο Τρούμας έστειλε από την Αμερική ρούχα και παπούτσια για τα παιδιά στην Κέρκυρα. Μου ήταν μεγάλα, αλλά τα φορούσα και αισθανόμουν άλλος άνθρωπος…το ευχαριστήθηκα», εξομολογείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Καρύδης.

Εργάστηκε σκληρά ως εργολάβος οικοδομών και είναι πατέρας δύο αγοριών και παππούς δύο εγγονών. Πριν από 20 χρόνια αποφάσισε να αναλάβει την κηδεμονία ενός παιδιού από το Μαρόκο που σήμερα είναι 32 ετών. «Τον αγαπάω σαν γιο μου και δεν το ξεχώρισα ποτέ από την οικογένεια μου», τονίζει. Στο σχολείο, όπως αναφέρει, «δεν έκανα ποτέ απουσίες και παρακολουθούσα με μεγάλη προσοχή τους καθηγητές μου. Αν κάτι δεν καταλάβαινα ζητούσα να μου το εξηγήσουν. Πολλές φορές ήμουν επίμονος, αλλά ήταν τόσο καλοί όλοι μαζί μου και αυτό μου έδινε κουράγιο να συνεχίσω», και προσθέτει ότι «το σχολείο είναι πηγή ζωής, η μάθηση σε κρατάει νέο».

Γεννημένος το 1938 είναι σήμερα έτοιμος να ζήσει τη φοιτητική ζωή όχι όπως την ονειρεύονται οι νέοι φοιτητές των πανεπιστημίων, αλλά με έναν δικό του, ιδιαίτερο τρόπο, που θα του ικανοποιήσει τη «δίψα» του για τη μάθηση. «Ονειρεύομαι πότε θα μπω στο Αμφιθέατρο της σχολής και θα παρακολουθήσω τα μαθήματα ως φοιτητής, ενώ πιστεύω ότι θα βρίσκομαι στα εργαστήρια όλη την ημέρα» λέει, συγκινημένος.

Όσο για τη νέα του ζωή στη Θεσσαλονίκη, σκέφτεται να συγκατοικήσει αρχικά με τον εγγονό του, που και αυτός τυγχάνει να είναι φοιτητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών.

«Η οικογένεια μου δε το πίστευε ότι θα τα καταφέρω, πολλοί φίλοι μου με αποδοκίμασαν όταν ξεκίνησα στο σχολείο, σήμερα όμως όλοι διαψεύστηκαν. Τους απέδειξα πως όταν βάλει κάποιος ένα στόχο μπορεί να τα καταφέρει, αρκεί να επιμείνει σε αυτόν». Και πρόσθεσε: «Αν έχω χρόνια ζωής θα ακολουθήσω και τη φυσική ιατρική και ίσως καταφέρω να ανοίξω και δικό μου φροντιστήριο για ανθρώπους μεγάλης ηλικίας».