Ο γνήσιος λαϊκός ήρωας που προσπαθεί να επιβιώνει με αξιοπρέπεια… Δείτε σπάνιο ντοκουμέντο

Ο μεγάλος κωμικός ηθοποιός Θανάσης Βέγγος πέθανε σαν σήμερα 3 Μαΐου 2011. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Βέγκος και όπως είχε πει, το έγραφε με “γγ” όταν έγινε ηθοποιός γιατί φαινόταν καλύτερα στο μάτι.

Υπήρξε από τις πιο αγαπημένες φιγούρες του ελληνικού κινηματογράφου με σημαντική προσφορά στο χώρο, ο οποίος μέσα από τους ρόλους του καθιερώθηκε στη συνείδηση του κοινού ως ο γνήσιος λαϊκός ήρωας που προσπαθεί να επιβιώνει με αξιοπρέπεια. Mέχρι και το τέλος της ζωής του συνέχιζε να εμφανίζεται σε ταινίες, στην τηλεόραση και το θέατρο. Θα μείνει πάντα γνωστός ως «ο καλός μας άνθρωπος».

Έχει παίξει σε 126 ταινίες, σε 52 από τις οποίες ως πρωταγωνιστής και έχει σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) ακόμη επτά ταινίες. Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου.

Με αυταπάρνηση υπηρέτησε και το θέατρο ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’50, συμμετέχοντας σε σημαντικούς θιάσους της εποχής, ενώ από το 1970 και επί σειρά ετών, ο Θανάσης Βέγγος συγκρότησε δικούς του θιάσους. Υπηρέτησε συχνά την επιθεώρηση σε διάφορες παραστάσεις αλλά δυο κορυφαίες θεατρικές του στιγμές ήταν οι επιδαύριες εμφανίσεις του, το 1995 στην “Ειρήνη” του Αριστοφάνη, στο ρόλο του Τρυγαίου και το 1998 με τον Δικαιόπολι, στους “Αχαρνής” σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη.

Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει ένα σπάνιο ντοκουμέντο εστιασμένο στη θεατρική του πλευρά, από την ενημερωτική εκπομπή «ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ». Η Δανάη Στρατηγάκη συναντά τον Δεκέμβριο του 1977 τον Θανάση Βέγγο στη θεατρική σκηνή του Ριάλτο (Κυψέλης 54), όπου πρωταγωνιστούσε στο έργο του Γιώργου Μιχαηλίδη «Μαμ, κακά, κοκό και νάνι», για τη σεζόν ’77-’78, μια μουσική σάτιρα υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Μιχαηλίδη. Τη μουσική υπόγραφε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης.

Ο Θανάσης Βέγγος ενσάρκωνε με επιτυχία τον εικόνα του Ννοέλληνα, αεικίνητη φιγούρα που αποπνέει ανθρωπιά και λαϊκή ψυχή με την οποία ταυτίστηκε. Μιλά για την παράσταση, την ανταπόκριση του κοινού και τις απαιτήσεις του ρόλου του. Προβάλλονται στιγμιότυπα από την παράσταση. Ο ηθοποιός τη χαρακτηρίζει «ως την αξιολογότερη εμφάνισή του μέχρι τότε στο θέατρο».