Λίγοι, από όσους περπατούν στην Αθήνα, συνειδητοποιούν τον “θησαυρό” που κρύβεται εδώ…

Μετά την ολοκλήρωση των έργων στο Μέγαρο Τσίλλερ -Λοβέρδου στην οδό Μαυρομιχάλη στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο αποτελεί αρχιτεκτονικό, ιστορικό και πολιτιστικό τοπόσημο για  την ανάδειξη  της αστικής φυσιογνωμία της Αθήνας, στην τελική ευθεία βρίσκεται και η έκθεση της συλλογής Λοβέρδου.

Το ανακαινισμένο Μέγαρο Τσίλλερ -Λοβέρδου ετοιμάζεται να υποδεχθεί το κοινό, τις επόμενες εβδομάδες. Το Μέγαρο λειτουργεί ως παράρτημα του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών και αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη οι εργασίες της έκθεσής του.

Όπως επισημαίνει το Υπουργείο Πολιτισμού, λίγοι από τους Αθηναίους, οι οποίοι περπατούν στο κέντρο, συνειδητοποιούν τον “θησαυρό” που κρύβεται εδώ μέσα. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Αττική» 2007-2013 και 2014-2020. Ο Συνολικός Προϋπολογισμός είναι 5.220.696 ευρώ.

Έχουν μεταφερθεί οι εικόνες από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και τα ξυλόγλυπτα, ενώ με γοργούς ρυθμούς υλοποιείται στον α΄ όροφο η τοποθέτηση των τεσσάρων ξυλόγλυπτων τέμπλων (μέσα του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα).

Η έκθεση στο Μέγαρο Τσίλλερ-Λοβέρδου περιλαμβάνει και τη συλλογή από εικόνες της Παναγίας Θεοτόκου (το παλαιό Μουσείο Λοβέρδου περιλάμβανε «αίθουσα των Θεοτόκων»),  έργα της Βυζαντινής σχολής τα οποία θα εναλλάσσονται με εικόνες της συλλογής, όπως έργα και της Επτανησιακής σχολής, τα ξυλόγλυπτα των Φώτη Κόντογλου και Δημητρίου Πελεκάση, κ.α.

Το Μέγαρο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Μαυρομιχάλη 6, και η πρόσοψή του κοσμείται από κεφαλές Καρυάτιδων. Το Μέγαρο Τσίλλερ, που κτίστηκε το 1882, από τον Γερμανό αρχιτέκτονα ως μόνιμη  κατοικία του, είναι υπόδειγμα δωρικής ελληνικής νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής. Ο Κεφαλλονίτης τραπεζίτης και συλλέκτης Διονύσιος Π. Λοβέρδος αγόρασε το Μέγαρο το 1912, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως κατοικία, αλλά και ως μουσείο, για να εκθέσει τις πλούσιες συλλογές του.

Το 1930 ο αρχιτέκτονας Αριστοτέλης Ζάχος επιμελήθηκε το ιδιωτικό Μουσείο Βυζαντινής Τέχνης του Διονυσίου Π. Λοβέρδου, με τροποποιήσεις και προσθήκες, όπως το «παρεκκλήσι» χωρίς ανοίγματα, με τρούλο και οκταγωνικό τύμπανο και την αίθουσα με τους μαρμάρινους κίονες. Στην καρδιά της νεοκλασσικής οικίας βρίσκεται το Ελληνικό Δωμάτιο (συνένωση δύο ημιυπόγειων), η αίθουσα δεξιώσεων στην οποία ο Δ. Λοβέρδος υποδεχόταν την πνευματική αφρόκρεμα της εποχής του.

Κοσμείται με στοιχεία σκυριανής και ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής παράδοσης, ευθυγραμμισμένα τζάκια, από ξύλινη επένδυση. Η Αγγελική Χατζημιχάλη η οποία επιμελήθηκε τη διακόσμηση, επέλεξε έργα λαϊκής τέχνης όπως και από τη Μικρά Ασία τα κεραμικά ΙΣΝΙΚ, προκειμένου να δώσει ανάγλυφο το παράδειγμα της παραδοσιακής τέχνης.

Το Μέγαρο έγινε, δωρεά εν ζωή στο ελληνικό δημόσιο το 1979 και το 1992, από τις κόρες του Διονύσιου Λοβέρδου, Μαρία Λοβέρδου και Ιωάννα Βασιλειάδη, με διαχειριστή το υπουργείο Πολιτισμού, για λογαριασμό του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, με σκοπό τη δημιουργία του Μουσείου.

Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν φωτογραφικό υλικό από την πρότερη κατάσταση του κτηρίου αλλά και πορτρέτα του Διονυσίου Λοβέρδου φιλοτεχνημένα από γνωστούς ζωγράφους. Το Μέγαρο Τσίλλερ – Λοβέρδου θα είναι επισκέψιμο για το κοινό μόλις τα επιδημιολογικά δεδομένα της χώρας το επιτρέψουν.