Είναι… μυστήριο για τους αρχαιολόγους. Τι συμβαίνει στον Τύμβο Καστά στην Αμφίπολη

Πολιτισμός

Μετά από 2.100 χρόνια, οι μαρμάρινοι όγκοι (δόμοι) με τους οποίους ήταν επενδυμένος ο εξαιρετικής τέχνης εξωτερικός περίβολος του εντυπωσιακού Tύμβου Καστά επιστρέφουν και πάλι στη θέση τους, μετά από ένα μεγάλο ταξίδι διασποράς τους στην περιοχή γύρω από τον ποταμό Στρυμόνα.

Οι δόμοι αποξηλώθηκαν από τους Ρωμαίους κατακτητές σε μια προσπάθεια εξαφάνισης του λαμπρού μνημείου που αποτέλεσε σημείο αναφοράς της δόξας του Μακεδονικού στρατού και της εκστρατείας στην ανατολή. Σήμερα, δέκα χρόνια μετά την ανακάλυψή του ο Τύμβος Καστά αποτελεί ένα μοναδικό αρχαιολογικό μνημείο ανυπολόγιστης αξίας και γοήτρου για τη χώρα μας.

Το μυστήριο των διάσπαρτων μαρμάρινων δόμων

Η προέλευση ενός μεγάλου πλήθους μαρμάρινων δόμων που ήταν διάσπαρτοι κατά μήκος της κοίτης του Στρυμόνα, πέριξ της Αμφίπολης, αποτελούσε για πολλά χρόνια μυστήριο για τους αρχαιολόγους. Ο αριθμός τους ήταν τόσο μεγάλος, που το 1934 η γερμανική εταιρία που κατασκεύασε το φράγμα της λίμνης Κερκίνης στον Λιθότοπο, χρησιμοποίησε 1.600 τεμάχια, προκειμένου να αποφύγει τη χρήση τσιμέντου που και ακριβότερο ήταν και δεν παρείχε τη σταθερότητα που προσέφερε το μάρμαρο.

Όσα μάρμαρα δεν χρησιμοποιήθηκαν τότε για το εν λόγω έργο, έμειναν για δεκαετίες βυθισμένα στον πυθμένα της Κερκίνης. Όταν το 2014 κατέβηκε η στάθμη των υδάτων, αποκαλύφθηκαν περισσότερα από εκατό μέλη του μαρμάρινου περιβόλου του Τύμβου Καστά, όπως γείσα, ορθοστάτες και στέψεις.

Νωρίτερα, και αρκετές δεκαετίες πίσω, μάρμαρα από τον περίβολο του Τύμβου Καστά είχαν ανακαλυφθεί στο Στρυμόνα στη διάρκεια των έργων διευθέτησης της κοίτης του ποταμού. Ένα μέρος αυτών χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του νέου βάθρου του περίφημου Λέοντα της Αμφίπολης.

Το Φθινόπωρο του 1970, οι Γάλλοι αρχαιολόγοι Stellas Grobel Miller και Stephen G. Miller πέρασαν δέκα ημέρες στην Αμφίπολη, ασχολούμενοι με τη συγκέντρωση των μαρμάρων που είχαν βγει από τον Στρυμόνα. Το αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρώσουν δίπλα στον Λέοντα της Αμφίπολης, τα μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη που βρέθηκαν και από τις δύο όχθες του ποταμού, έτσι ώστε να είναι εύκολη η μελέτη τους από τους ερευνητές του μέλλοντος και αυτό το έργο τους δεν ήταν καθόλου αμελητέο.

Επιπλέον, συνέταξαν έναν κατάλογο με τα ευρήματα, στον οποίο επιχείρησαν μια ομαδοποίηση των μαρμάρινων μελών, για τα οποία κανείς εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να φανταστεί από πού προέρχονταν.