Τους κούρευαν με την ψιλή και τους περιέφεραν στο δρόμο εξευτελίζοντάς τους…

Teddy Boys, ή τεντιμπόιδες, ονομάζονταν οι νέοι που ακολουθούσαν κυρίως τη βρετανική υποκουλτούρα, ροκ εν ρολ, R&B και είχε τις ρίζες της στις αρχές του 50 μεταξύ εφήβων στο Λονδίνο.

Στην Ελλάδα, τεντιμπόιδες καλούνταν οι νέοι που χαρακτηριζόταν η συμπεριφορά τους αναιδής και προκλητική από την τότε κυβέρνηση. Γι αυτούς, θεσπίστηκε ο νόμος 4000/1958. Η αστυνομία συνελάμβανε όσους νεαρούς θεωρούσε ότι διέπρατταν εξύβριση, και τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου γινόταν σε αυτούς κούρεμα με την ψιλή, τους έσκιζαν τα παντελόνια και εν συνεχεία τους περιέφεραν στο δρόμο εξευτελίζοντάς τους. Ο νόμος δέχτηκε έντονη κριτική γιατί προήγαγε τη διαπόμπευση.

Σαν σήμερα, το 1958, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή με το Νομοθετικό Διάταγμα 4000/1958, γνωστό ευρέως ως Νόμος 4000, καθόρισε την αντιμετώπιση των νεαρών που ήταν γνωστοί ως τεντιμπόις. Με βάση το νόμο, η αστυνομία συνελάμβανε όσους νεαρούς θεωρούσε ότι διέπρατταν εξύβριση, και τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου γινόταν σε αυτούς κούρεμα με την ψιλή, τους έσκιζαν τα παντελόνια και εν συνεχεία τους περιέφεραν στο δρόμο εξευτελίζοντάς τους.

Ο νόμος δέχτηκε έντονη κριτική γιατί προήγαγε τη διαπόμπευση. Επίσης, όριζε ότι θα ασκούνταν δίωξη και εναντίον των γονέων των ανήλικων ταραξιών. Τα αστυνομικά όργανα είχαν πολύ μεγάλη ευχέρεια να ορίσουν το τι συνιστούσε εξύβριση, και αυτό οδήγησε στην κακοποίηση και διαπόμπευση πολλών νεαρών.

Ο Νόμος 4000 άρχισε να εφαρμόζεται στις 10 Σεπτεμβρίου του 1958, όταν τέσσερις νεαροί που είχαν κατηγορηθεί για πράξεις εξύβρισης, διαπομπεύτηκαν στους δρόμους της Αθήνας, κουρεμένοι σύρριζα και δεμένοι με χειροπέδες, με έναν από αυτούς να φέρει πινακίδα που έγραφε: «Είμεθα τεντυ-μπόυς και πετάξαμε γιαούρτι κατά γυναικός».

Ο νόμος καταργήθηκε με προσωπική απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1983, στο πλαίσιο της γενικότερης διάλυσης της αυταρχικής κληρονομιάς της μετεμφυλιακής περιόδου.