Μετά την καταστροφή φυτεύουν λιβάδια στα βάθη των θαλασσών…

Οι επιστήμονες του ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ άρχισαν να φυτεύουν υποβρύχιους κήπους Ποσειδωνίας, προσπαθώντας όπως λένε “να επουλώσουμε τις πληγές που άφησε στη θάλασσα η τουριστική περίοδος και τα δεκάδες χιλιάδες σκάφη αναψυχής”…

Τα λιβάδια Ποσειδωνίας αποτελούν βασικό βιότοπο για διάφορα θαλάσσια είδη. Δεν είναι μόνο ένας τόπος όπου ζουν και τρέφονται πολλά ψάρια, αλλά και ένας σημαντικός τόπος αναπαραγωγής και τροφοληψίας για πολλά θαλάσσια είδη.

Επιπλέον, οι Ποσειδωνίες παρέχουν εξαιρετικά σημαντικές οικοσυστημικές υπηρεσίες, όπως η δέσμευση άνθρακα, λειτουργώντας ως αποθήκες ή αλλιώς καταβόθρες άνθρακα (carbon sinks), η προστασία των παραλιών από τη διάβρωση, η φιλοξενία πολλών θαλάσσιων ειδών, κ.α. Η οικονομική αποτίμηση των υπηρεσιών που προσφέρουν οι Ποσειδωνίες ανά εκτάριο λιβαδιού, υπερβαίνει κατά πολύ αυτή των κοραλλιογενών υφάλων και του τροπικού δάσους του Αμαζονίου.

Οι επιστήμονες κρούουν το καμανάκι του κινδύυνου, αλλά ακούει κανείς;

Όπως επισημαίνουν “οι διακοπές κάποιων και η άναρχη αγκυροβόληση στοίχισαν και φέτος εκατοντάδες, ή ακόμα και χιλιάδες τετραγωνικά κατεστραμμένων θαλάσσιων λιβαδιών για χάρη της πρόσκαιρης καλοπέρασης. Στέρησαν όμως από τη φύση και από όλους μας τις πολύτιμες υπηρεσίες οικοσυστήματος, που προσφέρουν τα λιβάδια Ποσειδωνίας, όπως το οξυγόνο, τη δυνατότητα απορρόφησης άνθρακα και την προστασία των ακτών από τη διάβρωση”.

Και προσθέτουν: “Κατέστρεψαν παράλληλα τα παραγωγικά δάση των θαλασσών μας που αποτελουν τόπους αναπαραγωγής και ασφαλές καταφύγιο για περισσότερα από 1300 είδη ψαριών και άλλων θαλάσσιων ειδών”.

Καταλήγοντας επισημαίνουν: “Μέσα σε λίγες ώρες είμαστε ικανοί να προξενήσουμε καταστροφές, οι επιπτώσεις των οποίων θα διαρκέσουν για πολλές δεκαετίες ή και αιώνες. Μία νοοτροτροπία αυτοκαταστροφής με ευθύνη της πολιτείας – ελλείψη θαλάσσιου χωροταξικού, ή εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας και άλλων πρωτοβουλιών που θα όφειλαν να λάβουν οι κρατικές αρχές – αλλά και με την ανοχή των πολιτών”.