Το πρώτο θύμα της εξέγερσης… Έκθεμα η σκισμένη μπλούζα του

Βλέπετε το έργο “Πολυτεχνείο 1973”, της ζωγράφοιυ Νίκης Καραγάτση από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη.

Σαν σήμερα, το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου 1973, το Πολυτεχνείο ήταν γεμάτο από φοιτητές και άλλους νέους που αντιστέκονταν στη χούντα. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών καλεί τον ελληνικό λαό να συσπειρωθεί γύρω τους, να αγωνιστεί μαζί τους ως την τελική νίκη.

Το ίδιο βράδυ η Πατησίων και οι γύρω δρόμοι από το Πολυτεχνείο ήταν γεμάτοι από χιλιάδες φοιτητές και νέους ανθρώπους που διαδήλωναν κατά της χούντας, η ηγεσία της οποίας εξοργίζεται και η αστυνομία γίνεται πιο βίαιη. Οι συγκρούσεις μεταξύ φοιτητών – αρχών γίνονται σφοδρότερες, ενώ οι συμπλοκές, εξαπλώνονται σε όλο το κέντρο της Αθήνας.

Εκεί ήταν και ο Διομήδης Κομνηνός, μαθητής λυκείου. Γύρω στις 21:30, ο Διομήδης έπεσε νεκρός λίγα μέτρα έξω από την πύλη του Πολυτεχνείου. Ο δολοφόνος του βρισκόταν μόλις 10 μέτρα μακριά του και τον σκότωσε ακαριαία με μια σφαίρα που τον βρήκε στην καρδιά. Ήταν φρουρός στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως.

Ήταν τo πρώτo θύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου…

Ο ποιητής Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής έγραψε ένα ποίημα προς τιμήν του. Επίσης και η Λένα Παππά, το γνωστό ποίημα “Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου”, το οποίο, μέχρι πρόσφατα, ήταν ανθολογημένο σε σχολικά εγχειρίδια. Ο ποιητής Ανέστης Ευαγγέλου δημιούργησε συλλογή αποστροφικών ποιημάτων στην οποία έδωσε τον τίτλο “Διομηδης Κομνηνος” όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει: “Δεκαεφτά χρονών. Εθελοντής τραυματιοφορέας. Γαζώθηκε από σφαίρες τη νύχτα της μεγάλης σφαγής”.

Η σκισμένη του μπλούζα βρίσκεται σε έκθεμα θυμάτων του Πολυτεχνείου και χρησιμοποιήθηκε από τη χήρα του Σαλβαδόρ Αλιέντε, Ορτένσια, για να σκουπίσει τα δάκρυά της.