Τα τραγούδια του συνοδεύουν τις χαρές και τις πίκρες μας ακόμη και σήμερα. Βίντεο

Συμπληρώνονται φέτος 19 χρόνια από το θάνατο του σπουδαίου συνθέτη και στιχουργού, Σταύρου Κουγιουμτζή, ο οποίος έφυγε από τη ζωή, σαν σήμερα, στις 12 Μαρτίου 2005, στα 72 του χρόνια, από ανακοπή καρδιάς.

Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες…

Μπήκε στο χώρο της μουσικής σε ηλικία 15 ετών. Το 1952, για λόγους βιοπορισμού, αρχίζει να εργάζεται ως πιανίστας σε νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης. Έγραψε το πρώτο του τραγούδι «Περιστεράκι» το 1960 με το οποίο συμμετείχε στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με ερμηνεύτρια τη Ζωή Κουρούκλη.

Γράφει την επιτυχία «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», που ερμηνεύει ο Γιάννης Πουλόπουλος, όπως και το «Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά» και ξεκινά συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της τότε μουσικής σκηνής, όπως η Καίτη Χωματά και ο Γιάννης Βογιατζής.

Μετακόμισε στην Αθήνα το 1967 για να συνεργαστεί με τη δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝΟΣ και με τους τότε ανερχόμενους τραγουδιστές Γιώργο Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννη Καλατζή και Γιάννη Πάριο. Αυτή την περίοδο έγραψε τα σημαντικότερα τραγούδια της σταδιοδρομίας του: «Πού ‘ναι τα χρόνια», «Να ‘τανε το ’21» (το τραγούδι που τον καθιέρωσε), «Κάπου νυχτώνει», «Όλα καλά κι όλα ωραία», «Ο ουρανός φεύγει βαρύς», «Έτσι ειν’ οι ανθρώποι».

Ακολούθησε μια σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη από το 1988. Με πρόταση του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε στο προσκήνιο το 1998. Η τελευταία του δισκογραφική παρουσία το 2001 ήταν το “Έβρεχε ο κόσμος” με 11 τραγούδια που έγραψε για την κόρη του, Μαρία Κουγιουμτζή.