Παραμένει μυστήριο για τους επιστήμονες… Γιατί δεν υπάρχουν σήμερα… Κινγκ Κονγκ;

Πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια περίπου, στα δάση της Νότιας Κίνας ζούσε ένας γιγαντοπίθηκος που θύμιζε τον φανταστικό Κινγκ Κονγκ.

Ο γιγαντοπίθηκος Gigantopithecus blacki, με ύψος 2-3 μέτρα και βάρος 200-300 κιλά, ήταν το μεγαλύτερο πρωτεύον θηλαστικό που περπάτησε ποτέ στη Γη. Ωστόσο, πριν από περίπου 300.000 χρόνια, ο περίφημος γιγαντοπίθηκος εξαφανίστηκε.

Η αιτία της εξαφάνισής του εξακολουθεί να παραμένει μυστήριο, επειδή ήταν ένας από τους λίγους ασιατικούς μεγάλους πιθήκους που εξαφανίστηκαν τα τελευταία 2,6 εκατομμύρια χρόνια, ενώ άλλοι, όπως ο ουρακοτάγκος, επέζησαν. Το μόνο που ήταν γνωστό έως τώρα ήταν ότι το είδος αυτό εξαφανίστηκε πριν φτάσει στην Κίνα ο σύγχρονος άνθρωπος.

Δεδομένης της έλλειψης μη κρανιακών απολιθωμάτων, είναι δύσκολο να γνωρίζουν οι ε[ιστήμονες ακριβώς πώς έμοιαζε ο Gigantopithecus. Μια ανάλυση των πρωτεϊνών που βρέθηκαν σε ένα απολίθωμα του Gigantopithecus υπέδειξε ότι ο πλησιέστερος ζωντανός συγγενής του είναι ο ουρακοτάγκος του Βόρνεο.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του CNN, ο γερμανο-ολλανδός παλαιοντολόγος G.H.R. von Koenigswald αναγνώρισε για πρώτη φορά τον Gigantopithecus blacki πριν από περίπου έναν αιώνα, όταν βρήκε δόντια που πωλούνταν ως φαρμακευτικά «δόντια δράκου» σε ένα φαρμακείο του Χονγκ Κονγκ. Περίπου 2.000 απολιθωμένα δόντια και τέσσερα τμήματα σιαγόνας από το εξαφανισμένο είδος έχουν έκτοτε ανακαλυφθεί σε σπήλαια στη Νότια Κίνα.

Τώρα, μια νέα μελέτη αυτών των σπάνιων απολιθωμάτων και των σπηλαίων όπου βρέθηκαν, αποκαλύπτει ένα πιο ακριβές χρονοδιάγραμμα της εξαφάνισης του γιγαντοπιθήκου.

Πριν από περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια ο γιγαντοπίθηκος ζούσε σε ένα πλούσιο και ποικιλόμορφο δασικό περιβάλλον, τρώγοντας κυρίως φρούτα, εξηγούν παλαιοντολόγοι στο Πανεπιστήμιο Macquarie της Αυστραλίας. «Γύρω στα 700.000 με 600.000 χρόνια πριν, αρχίζουμε να βλέπουμε μεγάλες περιβαλλοντικές αλλαγές και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου βλέπουμε μια μείωση στη διαθεσιμότητα των φρούτων», πρόσθεσαν.

Κατά τη διάρκεια σχεδόν μιας δεκαετίας, η ομάδα Κινέζων και Αυστραλών επιστημόνων πήρε δείγματα ιζημάτων από 22 σπήλαια σε μια ευρεία περιοχή της περιοχής Γκουανγκσί στη Νότια Κίνα που συνορεύει με το Βιετνάμ. Τα μισά από τα σπήλαια περιείχαν απολιθώματα Gigantopithecus, ενώ τα άλλα μισά όχι.

Η ισοτοπική ανάλυση στοιχείων όπως ο άνθρακας και το οξυγόνο που περιέχονται στα δόντια του Gigantopithecus βοήθησε τους ερευνητές να κατανοήσουν πώς μπορεί να άλλαξε η διατροφή του ζώου με την πάροδο του χρόνου. Διαπιστώθηκε ότι ο γιγάντιος πίθηκος δεν προσαρμόστηκε καλά στις μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες και εμφάνισε χρόνιο στρες. Ο αγώνας του να προσαρμοστεί σε αυτές τις αλλαγές είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση αυτού του τεράστιου πρωτεύοντος, καταλήγει η μελέτη.