“Ξυπνούν” το μεγαλείο του εμβληματικού Εθνικού κήπου της Αθήνας… Οι παρεμβάσεις

Ο τόπος μας

Σε εξέλιξη είναι μια σειρά παρεμβάσεων στον  ιστορικό και  εμβληματικό πνεύμονα πρασίνου της Αθήνας, τον Εθνικό Κήπο. Ο κήπος γίνεται πιο όμορφος και  πιο προσβάσιμος σε όλη του την έκταση. Οι παρεμβάσεις αφορούν στη βελτίωση όλων εκείνων των υποδομών που κρατούν τον κήπο ζωντανό, ασφαλή και επισκέψιμο.

Συγκεκριμένα, ανακατασκευάζονται, από το Δήμο Αθηναίων, οι διάδρομοι, αποκαθίσταται το αρδευτικό σύστημα  κάτι που θα  συμβάλλει καθοριστικά στην  αναζωογόνηση του πράσινου, συμπληρώνεται και αναβαθμίζεται ο αστικός εξοπλισμός (παγκάκια, καλαθάκια κ.λ.π.), αποκαθίστανται τα παρτέρια, συντηρούνται οι λίμνες και η πανέμορφη ξύλινη γέφυρα, εκσυγχρονίζεται ο φωτισμός και το σύνολο των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, τοποθετείται σύγχρονη σήμανση κ.α. Όλα τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν και οι τεχνικές που θα εφαρμοστούν είναι σύμφωνες με την αισθητική και την μορφολογία του.

Το έργο τελικού κόστους 1,85 εκ. ευρώ που προέρχονται από ευρωπαϊκούς πόρους,  εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί στα μέσα του 2022.

Ο Εθνικός Κήπος της Αθήνας στο πέρασμα των χρόνων – dasarxeio.com

O Εθνικός Κήπος αποτελεί χαρακτηρισμένο Ιστορικό Τόπο στο κέντρο της Αθήνας. Έκτασης 15,6 εκταρίων στο κέντρο της Αθήνας και, προσθέτοντας τον κήπο του Ζαππείου με έκταση 13 εκταρίων, το πάρκο έχει έκταση 28,5 εκταρίων (285 στρέμματα). Το 1839 φυτεύτηκαν 15.000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, καθώς επίσης και με αυτοφυή είδη, που μεταφέρθηκαν από το Σούνιο και την Εύβοια.

Το 1842 μάλιστα φύτεψε η ίδια η βασίλισσα Αμαλία τις Ουασινγκτόνιες που υπάρχουν μέχρι σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας. Ο κήπος μετονομάστηκε από βασιλικό σε Εθνικό Κήπο το 1927, κατά την περίοδο της αβασίλευτης δημοκρατίας.

O Εθνικός Κήπος αλλάζει όψη | Euronews

Ο Αμερικανός συγγραφές, Χένρυ Μίλλερ έγραψε για τον Εθνικό Κήπο το 1939: “Το πάρκο παραμένει στην μνήμη μου όσο κανένα άλλο πάρκο που έχω επισκεφτεί στη ζωή μου. Η πεμπτουσία ενός πάρκου είναι όπως όταν κάποιος κοιτά ένα πίνακα ή ονειρεύεται, να βρίσκεται σε έναν τόπο που όμως δεν μπορεί ποτέ να πάει.”

Διαδώστε το Εδώ ζεις