Συγκλονιστικό… Η φάρσα για “φωτιά” που κατέληξε σε τραγωδία με 26 νεκρά παιδιά

Σαν σήμερα, 19 Οκτωβρίου, το 1924, σημειώθηκε μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στη χώρα μας μέσα σε κεντρικό κινηματογράφο της Αθήνας, με 26 θύματα μικρά παιδιά.

Την εποχή εκείνη, ο κινηματογράφος γνώριζε τεράστια άνθηση στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα οι αίθουσες να είναι κατάμεστες από κόσμο. Ένας από τους πιο μεγάλους ήταν το κινηματοθέατρο «Πανόραμα» που βρισκόταν στη διασταύρωση των οδών Χαλκοκονδύλη και 3ης Σεπτεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας.

Το φθηνό του εισιτήριο (3,20 δρχ. η πλατεία και 2,50 δρχ. ο εξώστης) αποτελούσε πόλο έλξης για τους ανθρώπους της εποχής. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σε γιορτές και Κυριακές οι προβολές να ξεκινούν από τις πρωινές ώρες ώστε να καλύψουν την τεράστια ζήτηση.

Μια τέτοια Κυριακή ήταν και εκείνη της 19ης Οκτωβρίου, σαν σήμερα, το 1924. Έξω από το «Πανόραμα» υπήρχε κοσμοσυρροή. Τόσο η αίθουσα όσο και ο εξώστης ήταν ασφυκτικά γεμάτα. Υπολογίζεται ότι εκείνο το απόγευμα ο κινηματογράφος είχε 550 άτομα, στην πλειοψηφία τους παιδιά από 14 έως 18 ετών που παρακολουθούσαν την ταινία «Σκυλίσια ζωή» του Τσάρλι Τσάπλιν. Παράλληλα, έξω από την αίθουσα, πλήθος κόσμου περίμενε υπομονετικά για την επόμενη προβολή.

Η “φωτιά” και ο πανικός

Η ταινία βρισκόταν λίγο πριν το τέλος της, όταν κάποιος από τις πρώτες σειρές φώναξε «φωτιά, φωτιά». Μέσα σε δευτερόλεπτα, οι τρομοκρατημένοι θεατές που άκουσαν την λέξη την επανέλαβαν, με αποτέλεσμα να προκληθεί τεράστιος πανικός. Ο κόσμος άρχισε να τρέχει προς την κεντρική έξοδο για να γλιτώσει, πατώντας ο ένας τον άλλον. Στον εξώστη όπου κυριαρχούν οι ανήλικοι επικράτησε απόλυτο χάος, αφού άλλα παιδιά πηδούσαν στην πλατεία του θεάτρου, άλλα από το παράθυρο στο δρόμο ενώ κάποια προσγειώθηκαν από την ταράτσα σε γειτονικά σπίτια.

Η περιγραφή που δίνει εφημερίδα της εποχής είναι συγκλονιστική: “‘Ολος εκείνος ο κόσμος του υπερώου, μη συγκρατούμενος από τον πανικόν του, ερρίφθη προς την έξοδο της κλίμακος. Αλλά ποιος να προφτάση πρώτος; Οι μεγαλύτεροι, οι ισχυρότεροι εις την πάλην εκείνην της σωτηρίας επικράτησαν και διήλθον. Οι μικρότεροι, υποκύψαντες εις την βίαν, εσωριάσθησαν προ της εξόδου, και άλλοι παρασυρώμενοι εκυλίοντο από της κλίμακος κάτω. Πατείς με πατώ σε. Εικών μάχης εκ του συστάδην θα αναπαριστά το αποτρόπαιον θέαμα. Ούτε έβλεπον, ούτε ελυπείτο ο ένας τον άλλον. Εφώναζον σπαρακτικά οι μικρότεροι και τα παιδιά, αλλά ποιος να τα ακούση; Ποιος να ευσπλαχνιστή;”.