Ιστορική σύμπτωση… Το “μάθημα” έγινε πριν 193 χρόνια… Προάγγελος όσων συμβαίνουν σήμερα…

Οι ιστορικοί γράφουν ότι ο βασικός εχθρός των Ελλήνων δεν ήταν, τόσο, οι Τούρκοι, ούτε η έλλειψη πολεμικού εξοπλισμού. Ήταν οι ασθένειες, οι τραυματισμοί και η πείνα, με κορυφαία ιστορική σύμπτωση την αντιμετώπιση της πανώλης και την εφαρμογή της πρώτης καραντίνας στην Ελλάδα από τον Καποδίστρια.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ήταν ο πρώτος που επέβαλε τρίμηνη καραντίνα λόγω επιδημίας πανώλης το 1828. Ανάμεσα στα πολλά προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει ο πρώτης Κυβερνήτης της χώρας, ήταν τα κρούσματα πανώλης, όπου εξελίχθηκε σε επιδημία. Φαίνεται πως τα σημερινά παγκόσμια πρωτόκολλα κατά της πανδημίας του κορωνοϊού βασίζονται στα δικά του υγειονομικά μέτρα που εφάρμοσε εκείνος το 1828 κατά της πανδημίας της πανώλης στην Ελλάδα.

Με τα πρώτα κρούσματα επιδημίας της πανώλης στην Ύδρα τον Απρίλιο του 1828 ο Ιωάννης Καποδίστριας, έχοντας σπουδάσει ο ίδιος ιατρική, δεν υποτίμησε τον κίνδυνο και ζήτησε από τους πολίτες να μπουν σε καραντίνα.

Τα μέτρα που επέβαλε ο πρώτος Κυβερνήτης της χώρας στους κατοίκους του νησιού ήταν τα εξής:

• Να απομακρυνθούν από την πόλη και να μπουν σε καθαρτήριο οι οικογένειες όσων είχαν νοσήσει

• Να οριστούν συγκεκριμένοι “μόρτηδες” που θα θάβουν τους νεκρούς από τη νόσο και θα απολυμαίνουν τα σπίτια τους

• Να υπάρχει ισχυρή επαγρύπνηση στις επαφές των συγγενών των νοσούντων σε δημόσιους χώρους

• Να κλείσουν οι εκκλησίες

• Να καίγονται τα ρούχα όσων είχαν πεθάνει από τη νόσο

• Όσοι ήταν ύποπτοι ότι είχαν τη νόσο αλλά δεν την είχαν εκδηλώσει, να μπαίνουν σε καραντίνα για 50 ημέρες.

Όμως, τα κρούσματα της επιδημίας αυξάνονταν τόσο στην Ύδρα, όσο και στις Σπέτσες και τα γύρω νησιά. Για τον λόγο αυτό έλαβε αυστηρότερα μέτρα βάζοντας την Ύδρα και τις Σπέτσες σε καραντίνα για 40 μέρες με την αυστηρή διαταγή να μην βγαίνει οτιδήποτε από τα νησιά που είχαν πληγεί, είτε προϊόν είτε άνθρωπος. Όμως παρά τα περιοριστικά μέτρα που πάρθηκαν, σύντομα η επιδημία είχε μεταφερθεί στον Πόρο, την Χαλκίδα, τα Μέγαρα, τα Καλάβρυτα και την Αργολίδα.

Στις 19 Μαΐου 1828 ο Καποδίστριας επέκτεινε την καραντίνα των νησιών στα παράλια της Αττικής, στην Εύβοια και στον κόλπο του Βόλου. Στις 22 Ιουλίου με επιστολή του στον Εϋνάρδο, ο Καποδίστριας ανήγγειλε ότι είχε σχεδόν εξαλειφθεί η επιδημία, ενώ τον Σεπτέμβριο δεν εμφανίστηκαν καθόλου νέα κρούσματα. Αυτό οδήγησε τις Αρχές και τους πολίτες να ελαττώσουν την επαγρύπνηση τους με αποτέλεσμα τη δραματική επανεμφάνιση της επιδημίας στα Καλάβρυτα και στα γύρω χωριά τον Οκτώβριο του 1828.

Η πιο σοβαρή αμέλεια των κατοίκων ήταν ότι δεν τηρούσαν τους αυστηρούς κανόνες υγιεινής καθώς και την ειδική διαδικασία καθαρισμού των ρούχων τους. Η επιδημία μεταδόθηκε από το Διακοφτό και στο χωριό Βραχνί που είχε 700 κατοίκους, από τους οποίους πέθαναν 53 άτομα, ενώ στα Καλάβρυτα που είχαν 1000 κατοίκους, πέθαναν 15.