Αυτήν την τοπική λιχουδιά προτιμούν οι καλοφαγάδες από τον κόλπο του Αμβρακικού

Ο Αμβρακικός Κόλπος είναι ένας από τους μεγαλύτερους κλειστούς κόλπους της Ελλάδας και αποτελεί ένα από τα εθνικά πάρκα της Ελλάδας  λόγω της οικολογικής σημασίας του και των περιβαλλοντικών πιέσεων που δέχεται.

Αυτή η τροφή είναι σήμα κατατεθέν για την περιοχή  και η φήμη της φτάνει σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Οι διάσημες γαρίδες Αμβρακικού ή αλλιώς γάμπαρες όπως χαρακτηριστικά τις λένε στην περιοχή, για αιώνες αποτελούν  ένα μοναδικό προϊόν, μια βασική πηγή εισοδήματος των ψαράδων του κόλπου. Μια τοπική λιχουδιά που ανέκαθεν προτιμούσαν οι καλοφαγάδες, αλλά και όλοι όσοι αγαπούν τους θαλασσινούς μεζέδες.

Η γάμπαρη Αμβρακικού (Melikertus Kerathurus) είναι ένα ενδημικό είδος του κόλπου που ολοκληρώνει τον βιολογικό του κύκλο εντός του κόλπου. Έτσι, οι γάμπαρες του Αμβρακικού έχουν κάποια δικά τους χαρακτηριστικά, από τα οποία μπορούμε να τις ξεχωρίσουμε. Τα μουστάκια τους είναι ιδιαιτέρως μακρυά, το ρύγχος τους προεξέχει αρκετά μπροστά από τα μάτια και η ουρά τους έχει έντονο μπλε, κόκκινο και κίτρινο χρωματισμό.

Στη ράχη τους έχουν χρωματιστές ρίγες που είναι ιδιαιτέρως έντονες όταν ο βυθός στον οποίο ζουν είναι βραχώδης ή καλυμμένος με ποσειδωνία. Είναι αρκετά μεγάλες, αφού το εμπορεύσιμο μέγεθός τους υπερβαίνει τα δέκα εκατοστά, αλλά αν κάτι τις κάνει τόσο ξακουστές είναι η μοναδική, ακαταμάχητη γεύση τους. Ένας θαλασσινός μεζές που δικαιολογεί απόλυτα τη φήμη που έχει αποκτήσει!

Η γαρίδα γεννάει στα ζεστά νερά του Αμβρακικού. Αφαιρεί το κέλυφός της και απελευθερώνει- μόνο μία γαρίδα- περίπου 3.5 εκατομμύρια αυγά. Από όσα καταφέρει να αποθέσει στα φύκια περίπου 100 τελικά εκκολάπτονται. Όπως λένε οι ψαράδες, «η γαρίδα είναι κανίβαλος γιατί η μια τρώει την άλλη, για όσο χρονικό διάστημα κάποια βρίσκεται απροστάτευτη από κέλυφος, είναι ευάλωτη και γίνεται συχνά βορρά της προστατευμένης”.

Για να προστατευτεί από τις επιθέσεις ή το κρύο, «αμμώνει» όπως λένε οι ψαράδες, κρύβεται στην άμμο δηλαδή. Άλλωστε η γαρίδα δεν κολυμπάει, ζει αποκλειστικά στο βυθό». Η ιδιαίτερη νοστιμιά αλλά και το μεγάλο μέγεθος που καθιστούν ξεχωριστή την γαρίδα του Αμβρακικού οφείλονται στο μεγάλο φορτίο πλαγκτόν που εντοπίζεται στα νερά του κόλπου, σχεδόν διπλάσιο ανά κυβικό μέτρο νερών από ότι στο Ιόνιο και το Αιγαίο.