Μία ιστορική Μονή που ήταν σε κακή κατάσταση αποδίδεται αποκατεστημένη στους κατοίκους της Σκιάθου και τους χιλιάδες επισκέπτες του νησιού. Η Μονή Παναγία Κεχριά, έχει συνδεθεί με την ημέρα μνήμης της διάσωσης της Σκιάθου από τη θηριωδία των Γερμανών και έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ο Ναός της Παναγίας της Κεχριάς, ένα μνημείο του 18ου αιώνα, το οποίο έχει περιγράψει με λεπτομέρεια ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και έχει ιδιαίτερη σημασία για την τοπική κοινωνία, αποκαταστάθηκε από τις υπηρεσίες του ΥΠΠΟ, με χρηματοδότηση από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Θεσσαλία 2014-2020.
Η Ιερά Μονή Παναγίας Κεχριάς βρίσκεται βορειοδυτικά της πόλης της Σκιάθου στην καταπράσινη κοιλάδα της Κεχριάς και εορτάζει στις 23 Αυγούστου. Το μοναστηριακό συγκρότημα περιλαμβάνει λιθόκτιστο περίβολο, στη βόρεια και νότια πλευρά του οποίου, ήταν ενσωματωμένες οι πτέρυγες των κελιών. Από αυτές διατηρείται σήμερα μόνο η βόρεια, ενώ η νότια έχει καταρρεύσει και τα ερείπιά της, μαζί με ίχνη του περιβόλου, διακρίνονται στην επιφάνεια του εδάφους.
Σύμφωνα με γραπτή επιγραφή, που υπήρχε πάνω από την είσοδο, ο ναός ανακαινίσθηκε το 1738, ενώ ο τοιχογραφικός του διάκοσμος φιλοτεχνήθηκε το 1745, από το ίδιο συνεργείο ζωγράφων που εργάστηκε στην Παναγία Εικονίστρια. Το τέμπλο χρονολογείται στα τέλη του 18ου αιώνα.
Είναι στολισμένη με τοιχογραφίες βυζαντινής τεχνοτροπίας και σύμφωνα με τους εκτιμητές ζωγραφίσθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Μεταξύ των τοιχογραφιών με δυτικότροπη τεχνοτροπία διακρίνεται η Πλατυτέρα, με μία ξεχωριστή υποβλητικότητα στο βλέμμα της, ενώ χαρακτηριστική τοιχογραφία είναι αυτή που απεικονίζει τον ιερομόναχο Γρηγόριο Άννη να προσφέρει εκκλησία, προφανώς το καθολικό της Παναγίας της Κεχριάς, αφού υπήρξε ηγούμενος της Μονής στα μέσα του 18ου αιώνα.
Με τη συντήρηση του καθολικού, θα συνεχίσει να εντυπωσιάζει ο τρούλος του με τα δεκατέσερα μονόβολα παράθυρα. Η Μονή που πάντα συγκινούσε τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και της αφιέρωσε το αριστούργημά του “Στην Παναγία την Κεχριά”:
“Γλυκειά Παρθέν’, αξίωσέ με
νάρθω και πάλι στο ναό σου,
όπου φυσά γλυκά η αύρα
στα πλατάνια τα θεόρατα
κάτω στο ρέμμα, που η πηγή κελαρύζει
κι επάνω θροΐζει η αύρα μαλακά.
Όλος ο ήλιος λάμπει στο θόλο
του ωραίου ναού σου με τα πιατάκια τα ποικιλμένα
κι ευωδιάζ’ η μύρτος κι η δάφνη
ολόγυρα, κι η βρύση κελαδεί
στην αυλή, που ανθεί ο λιβανωτός κι [η μύρτος]”.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.