Σύμβολο ευσπλαχνίας και δοτικότητας…

Βλέπετε το εντυπωσιακό έργο η “Ψυχομάνα”, του Νικόλαου Γύζη, ενός από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα.

Αντλώντας το θέμα του από την πατρογονική Ελλάδα, ο Γύζης, που είναι εγκατεστημένος στο Μόναχο, απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα, την ώρα που θηλάζει ένα ξένο παιδί. Το δικό της κοριτσάκι, σε μια κίνηση φυσική, σκαρφαλώνει σε ένα χαμηλό κάθισμα για να μπορέσει να δει από πιο κοντά. Απέναντι μαραζωμένη και μαυροφορούσα, κάθεται η κοπέλα που έφερε το μωρό στην τροφό.

Ο χώρος είναι λιτός, ενώ ψηλά κρέμεται το εικόνισμα της Βρεφοκρατούσας Παναγίας.

Αξιοποιώντας πολλές αντιθέσεις, ευδιάκριτες στον πίνακα αυτό, ο ζωγράφος απεικονίζει μια κορυφαία στιγμή πηγαίας προσφοράς και αυτονόητης έμπρακτης αλληλεγγύης, καρπού ενσυναίσθησης και συμπόνιας για τους μη ευνοημένους και για όσους έχουν ανάγκη. Η γυναίκα αναδεικνύεται σε σύμβολο ευσπλαχνίας και δοτικότητας και, εντέλει, σε εγγυήτρια της κοινωνικής συνοχής και της συνέχισης της ίδιας της ζωής.