Σε αυτόν τον γνωστό λόφο των Αθηνών δικάζονταν δολοφόνοι, εμπρηστές και ιερόσυλοι… πριν 2.500 χρόνια

Ο Άρειος Πάγος είναι ένας βραχώδης λόφος βορειοδυτικά της Ακρόπολης, ύψους περίπου 115 μέτρων, που προβάλει μεταξύ της Ακρόπολης και των λόφων Πνύκας και Αγοραίου Κολωνού.

Στην αρχαιότητα ο βράχος αυτός ήταν αφενός τόπος λειτουργίας δικαστικού σώματος και συγκεκριμένα της Βουλής του Αρείου Πάγου οι αρμοδιότητες του οποίου μετά το 462 π.Χ. ήταν η εκδίκαση υποθέσεων φόνων εκ προμελέτης, εμπρησμών και ιεροσυλιών…

Στη βόρεια πλαγιά του λόφου εντοπίστηκε νεκροταφείο με θολωτούς και λαξευμένους τάφους που ανάγεται στη μυκηναϊκή και γεωμετρική περίοδο (1600 – 700 π.Χ.). Εικάζεται πως αυτό ήταν και το αρχαιότερο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας. Από τον 6ο αιώνα π.Χ. φαίνεται πως στον λόφο αυτόν αναπτύχθηκε οικισμός που αποτελούσε μέρος του αριστοκρατικού δήμου της Μελίτης στον οποίο και ανήκουν τα διάφορα θεμέλια οικιών, δαπέδων φρεάτων και αγωγών που έχουν αποκαλυφθεί κατά την αρχαιολογική έρευνα.

Περίπου το 51 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος οδηγήθηκε στον Άρειο Πάγο, όπου και κήρυξε για πρώτη φορά τον Χριστιανισμό στους Αθηναίους. Από το κήρυγμά του εκείνο φαίνεται να προσηλύτισε, μεταξύ άλλων και δύο ακροατές, τον επιφανή Διονύσιο Αρεοπαγίτη τον σημερινό προστάτη Άγιο της Αθήνας, που κατά την παράδοση ήταν και ο πρώτος επίσκοπος της πόλης, και μία γυναίκα, τη Δάμαρι.

Παρά την μεγάλη σημασία του Αρείου Πάγου ως μνημείου της ιστορικής ζωής της Αθήνας, η διαμόρφωση του χώρου του δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη μνημειακότητα.