Γιατί ο Βούδας έγινε… Κούδας και αγαπήθηκε από όλη την Ελλάδα… Βίντεο

Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών… Ο λόγος για τον Γιώργο Κούδα ο οποίος γεννήθηκε, σαν σήμερα, 23 Νοεμβρίου του 1946.

Ήταν άριστος τεχνίτης της μπάλας, πολύ καλός οργανωτής και εξίσου καλός σκόρερ. Οι περίτεχνες ενέργειές του τον έκαναν εξαιρετικά αγαπητό στους φιλάθλους του ΠΑΟΚ όπου αγωνίστηκε από το 1963 έως το 1984. Οι φίλοι του ΠΑΟΚ τον αποκαλούσαν “Μεγαλέξανδρο”.

Η δόξα του Κούδα αποτέλεσε και τραγούδι που γράφτηκε από τον Πέτρο Βαγιόπουλο και τον Μανώλη Ρασούλη, για να αποτελέσει μέρος μιας ευρύτερης δισκογραφικής δουλειάς του Νίκου Παπάζογλου. Το τραγούδι του 1985, «Πότε Βούδας, πότε Κούδας» που τραγουδιέται ακόμη και σήμερα, προκαλούσε πάντα απορίες στους φίλους του λαϊκού τραγουδιού: πως “ταίριαζε” ο Κούδας με τον… Βούδα.

Όταν ο μουσικοσυνθέτης Μανώλης Ρασούλης ρωτήθηκε για να λυθεί η απορία απάντησε:

“Η ουσία του βουδισμού είναι να παίρνεις τη ζωή σαν παιχνίδι. Ο Βούδας από τη μια πλευρά το δίδασκε αυτό και ο Κούδας από την άλλη δίδασκε το ίδιο, αλλά στο ανθρώπινο επίπεδο: Πως το παιχνίδι είναι η ξανακατακτημένη παιδικότητα που ονομάζουμε «βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο»! Γιατί ο Γιώργος ήταν «βραζιλιάνος» ποδοσφαιριστής, ήταν μάτζικ! Έτσι μου «έκατσε» πολύ στιχουργικά, το Βούδας – Κούδας. Και εγώ πλέον λέω «και Βούδας και Κούδας» δηλαδή έχουμε και το ανθρώπινο και το θεϊκό”.

Και ο μουσικοσυνθέτης πρόσθεσε: «Μακάρι να αντιλαμβανόμασταν τη ζωή μας σαν ένα παιχνίδι που έχει μαγεία, μας οδηγεί κάπου, στη γνώση, στην απελευθέρωση, στη λύτρωση. Να ζούμε όπως ο Κούδας έπαιζε μπάλα. Αέρινος, δυνατός, μάτζικ. Παιχνίδι με νόημα, ζωή με νόημα. Ελπίζω να βάλω κι εγώ –πολιτιστικά μιλώντας- γκολ στα δίχτυα της άγνοιας.»…