Από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα της φύσης σε όλο τον κόσμο

H Καλντέρα της Σαντορίνης είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα της φύσης σε όλο τον κόσμο. Και δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο ότι η περιοχή της Καλντέρας ίσως είναι η πιο ξακουστή και ένας από τους βασικούς λόγους της παγκόσμιας απήχησης που έχει το νησί. 

Έχει αποτυπωθεί στα φωτογραφικά κλικ εκατομμυρίων ανθρώπων από ολόκληρη τη Γη και έχει προκαλέσει των θαυμασμό όσων έτυχαν εκεί και την είδαν να βάφεται στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, την ώρα που ο ήλιος βυθίζεται πέρα μακριά στην θάλασσα.

Δημιουργήθηκε περίπου 3.600 χρόνια πριν, όταν το ηφαίστειο της Σαντορίνης έδωσε μια από τις μεγαλύτερες εκρήξεις στα χρονικά, δηλαδή περί το 1613 π.Χ. σύμφωνα με την τελευταία ραδιοχρονολόγηση. Έκτοτε διατηρεί περίπου το ίδιο σχήμα, αν και οι κατοπινές εκρήξεις και σεισμικές δονήσεις προκάλεσαν την υποχώρηση κάποιων από τα πιο σαθρά της εδάφη.

Κυριολεκτικά, «καλδέρα» ή «καλντέρα» σημαίνει «καζάνι» και είναι ισπανική λέξη.  Η επιστήμη της Γεωλογίας όμως την χρησιμοποιεί διεθνώς για να αναφερθεί στην εδαφική κοιλότητα που σχηματίζεται όταν υποχωρεί το τμήμα ενός ηφαιστειακού κώνου ή όταν διαβρώνονται τα εσωτερικά τοιχώματά του.

Η καλντέρα της Σαντορίνης θεωρείται μια από τις πιο χαρακτηριστικές, καθώς προέκυψε όταν, κατά την λεγόμενη Μινωική Έκρηξη  το 1613 π.Χ., η τότε ενιαία νήσος Στρογγύλη βυθίστηκε κατά μεγάλο μέρος της, δημιουργώντας αυτό που σήμερα λέμε το νησί της Σαντορίνης, την Θηρασιά και το Ασπρονήσι – τα τρία νησιά που αποτελούν ουσιαστικά και την περίμετρό της.

Η διάμετρος της καλντέρας της Σαντορίνης φθάνει τα 16 χιλιόμετρα, ενώ το πιο ψηλό της σημείο βρίσκεται στο Ημεροβίγλι και είναι τα 330 μέτρα υψόμετρο. Η πιο «αυθεντική» της μορφή σήμερα, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι στην Θηρασιά, καθώς η τουριστική ανάπτυξη της Σαντορίνης και οι οικιστική δραστηριότητα έχουν επέμβει αρκετά στο τοπίο.

Στην καλντέρα της Θηρασιάς όμως, ειδικά στο ακρωτήρι της Τρυπητής, καθένας μπορεί να θαυμάσει έναν από τους πιο εντυπωσιακούς σχηματισμούς των ηφαιστειογενών της πετρωμάτων, ένα σημείο που μοιάζει σαν η λάβα να έχει παγώσει την στιγμή που καλύπτει τα πετρώματα.