«Όταν δεν ζωγραφίζω είμαι δυστυχής»…

Το έργο “Θάνατος Έλληνα Αξιωματικού”, τέμπερα σε πανί, είναι του ζωγράφου Αλέκου Φασιανού.

«Όταν δεν ζωγραφίζω είμαι δυστυχής» δήλωσε σε παλαιότερη συνέντευξή του ο κ. Φασιανός. Κι όταν δεν κινεί το μολύβι ή το πινέλο πάνω στο χαρτί ή τον καμβά, ζωγραφίζει νοητά… Ατελιέ του είναι όπου συναντά την έμπνευση. «Αν δεν έχεις έμπνευση, και το πιο ωραίο ατελιέ να έχεις, δεν μπορείς να προχωρήσεις. Κάνεις όλο τα ίδια. Και οι εμπνεύσεις έρχονται σπάνια», είπε χαρακτηριστικά.

Ο Αλέκος Φασιανός είναι μοναδικός ακόμη και στον τρόπο που φιλοτεχνεί τους πίνακές του. «Ζωγραφίζω στο πάτωμα, κάποιες φορές, όπως τα παιδιά», έχει αναφέρει και προσθέτει: «Είναι κάποια πράγματα που γίνονται αναπόφευκτα, σαν να έχουν προγραφεί από παλιά. Θυμάμαι, όταν ήμουν στη Σχολή Καλών Τεχνών, ζωγράφιζα στο δάπεδο, μπροστά στους συμμαθητές μου».

Από το 1959, χρονιά της πρώτης ατομικής του παρουσίασης στην Αθήνα, έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο, Τόκυο, Αμβούργο, Ζυρίχη, Μιλάνο, Βηρυτό, Στοκχόλμη, Λονδίνο και αλλού. Το έργο είναι δωρεά του Υπουργείου Πολιτισμού και Επιστημών και η φωτογραφία αναδημοσιεύεται από την Εθνική Πινακοθήκη.