Δεν ξόδευε ούτε… σπιρτόξυλο. Και όμως ήταν από τους μεγάλους ευεργέτες του τόπου…

Ήταν Βλάχος επιχειρηματίας, και ένας από τους μεγαλύτερους εθνικούς ευεργέτες. Ο λόγος για τον Γεώργιο Αυγέρου Αποστολάκα. Κατά τη συνήθεια της εποχής καθιέρωσε ως επώνυμο το όνομα του πατέρα του, Αυγερινού (Αυγέρου), το οποίο μετατράπηκε σε Αβέρωφ.

Ανεδείχθη ταχύτατα ως ένας από τους πλουσιότερους Έλληνες της διασποράς, με περιουσία που ξεπερνούσε τα 100.000.000 δραχμές, όταν η περιουσία του πιο πλούσιου ελλαδίτη δεν ξεπερνούσε το 1.000.000 δραχμές.

Η πολυεπίπεδη ευεργετική του δράση εκδηλώνεται μέσα από δωρεές σημαντικών ποσών για φιλανθρωπίες, κοινωφελή έργα και δημιουργία εκπαιδευτικών και άλλων υποδομών, στην ελληνική κοινότητα της Αλεξάνδρειας, το Μέτσοβο, την Αθήνα, αλλά και γενικότερα προς το ελληνικό κράτος.

Μεταξύ αυτών, την ίδρυση Γεωργικής Σχολής στη Λάρισα, την ανέγερση της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, τη δωρεά προς το Ωδείο των Αθηνών, τη δωρεά με το μυθικό για εκείνη την εποχή ποσό του 1.000.000 δραχμών, το οποίο διατέθηκε για την ανέγερση του Παναθηναϊκού Σταδίου, όπου διοργανώθηκαν οι πρώτοι σύγχρονοι διεθνείς Ολυμπιακοί Αγώνες. Αργότερα, με τη διαθήκη διέθεσε το 20% της περιουσίας του για την περάτωση του Παναθηναϊκού σταδίου. Όπως και για την αποπεράτωση του Πολυτεχνείου των Αθηνών.

Επίσης ήταν ένας από τους Μεγάλους Δωρητές της Εθνικής Πινακοθήκης. Στις 6 Απριλίου 1911, η συλλογή του Γεωργίου Αβέρωφ, την οποία είχε κληροδοτήσει με την διαθήκη του το 1899 στο Ελληνικό δημόσιο, περιήλθε στην Εθνική Πινακοθήκη. Αποτελείται από 80 πίνακες της συλλογής του, καθώς και 15 ακόμη που είχαν αγοραστεί με τα χρήματα του κληροδοτήματος.

Πάντως, το μεγαλύτερο ευεργέτημά του θεωρείται η δωρεά 2.500.000 χρυσών φράγκων στο Πολεμικό Ναυτικό, χρήματα με τα οποία ναυπηγήθηκε το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ».