Παγκόσμια αναγνώριση για δύο πανηγύρια ορεινών χωριών. Προσφυγή στην Unesco

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού υπέβαλε τον φάκελο για να εγγραφεί ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου στα ορεινά χωριά Βλάστη (του νομού Κοζάνης) και Συρράκο (του Νομού Ιωαννίνων) στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (Σύμβαση UNESCO 2003).

Σύμφωνα με το υπουργείο, ορεινές κοινότητες, όπως η Βλάστη και το Συρράκο, ή έχουν αποδυναμωθεί πληθυσμιακά ή έχουν ερημώσει. Ωστόσο, ο Τρανός Χορός στη Βλάστη και το Πανηγύρι του Συρράκου, τον Δεκαπενταύγουστο, είναι δύο παραδείγματα δρωμένων που και σήμερα συμβολίζουν την επανασυγκρότηση δύο ορεινών κοινοτήτων, που τα μέλη τους έχουν διασκορπιστεί στα αστικά κέντρα και στο εξωτερικό, λόγω της αστικοποίησης και της μετανάστευσης. Όμως, οι ετήσιες εορταστικές επιτελέσεις, για τις οποίες επιστρέφουν στην κοινότητα καταγωγής επιβεβαιώνοντας το συνεκτικό “αίσθημα του ανήκειν”, συνιστούν άυλη πολιτιστική κληρονομιά που αξίζει να διαφυλαχθεί και να αναδειχθεί.

Ο Τρανός χορός στη Βλάστη Κοζάνης

Το υπουργείο Πολιτισμού επισημαίνει ότι η μουσική και τα τραγούδια τους αναφέρονται στη σχέση τους με τη φύση και την ιστορία τους. Ο τρόπος που παίρνει ο καθένας και η καθεμία τη θέση τους στον κυκλικό χορό, καθρεπτίζει τις αξίες που τους συνέχουν ως κοινότητα: Σεβασμός στην ηλικία, στη δεξιότητα και στην εμπειρία. Αυτές οι αξίες, αλλά και ο χορός, τα τραγούδια και η μουσική μεταδίδονται στις νεότερες γενιές μέσα από τις δραστηριότητες των Πολιτιστικών τους Συλλόγων στους τόπους της μόνιμης διαμονής τους, έτσι ώστε οι νέοι άνθρωποι να μετέχουν με ενθουσιασμό στους χορούς της Βλάστης και του Συρράκου, αλλά και με επίγνωση της τάξης που τους διέπει.

Το πανηγύρι του Συρράκου Ιωαννίνων

«Ταυτόχρονα, αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού, μέσα από τις δραστηριότητες των Πολιτιστικών Συλλόγων, κατά τη θερινή παραμονή τους στους ορεινούς τόπους καταγωγής, μεταδίδονται πλήθος σημαντικών πολιτισμικών στοιχείων. Αξίζει, ενδεικτικά, να αναφερθεί η πλούσια τυροκομική παράδοση της Βλάστης, αλλά και η βλαχοφωνία στο Συρράκο, καθώς η κοινότητα υπήρξε δίγλωσση κατά το παρελθόν. Το βλαχικό ιδίωμα του Συρράκου ακούγεται ξανά σε κάποια από τα τραγούδια του πανηγυριού δίνοντας την ευκαιρία στους νεότερους να εξοικειωθούν με μια ολιγομιλούμενη πλέον γλώσσα. Έτσι, το πανηγύρι του Συρράκου συμβάλλει στη διατήρηση τόσο της πολιτισμικής, όσο και της γλωσσικής ποικιλομορφίας. Στη Βλάστη, όπου η πληθυσμιακή απίσχναση δεν είναι τόσο έντονη όσο στο Συρράκο, λειτουργούν ακόμη μικρές τυροκομικές μονάδες που προσφέρουν υψηλής διατροφικής και οργανοληπτικής αξίας προϊόντα, η παραγωγή των οποίων συνιστά μια ακόμη έκφραση των άυλων πολιτισμικών παραδόσεων της περιοχής. Και για αυτά, όπως π.χ. το τυρί με τη ονομασία “μανούρι”, η κοινότητα των παραγωγών ετοιμάζει την εγγραφή τους στο Εθνικό Ευρετήριο ‘Αυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς».