Έκπληξη… Και πριν 3.500 χρόνια υπήρχαν ποτήρια μιας χρήσης και απέφευγαν το πλύσιμο πιάτων…

Ποιος είπε ότι τα ποτήρια μιας χρήσης είναι επινόηση της εποχής μας;

Οι Μινωίτες, πριν από 3.500 χρόνια, φαίνεται πως απέφευγαν το πλύσιμο των πιατικών, εξίσου όσο κι εμείς στον 21ο αιώνα. Κι απόδειξη αποτελούν τα πήλινα κύπελλα κρασιού μιας χρήσης που έχουν εντοπιστεί σε μεγάλες ποσότητες τόσο στο ανακτορικό σύνολο της Κνωσού, όσο και σε άλλες αρχαιολογικές θέσεις στην Κρήτη.

«Οι επισκέπτες μπορεί να εκπλήσσονται όταν συνειδητοποιούν ότι η ιδέα των προϊόντων μιας χρήσης δεν είναι εφεύρεση της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας και ότι απαντάται σε πολιτισμούς που δημιουργήθηκαν πριν από χιλιάδες χρόνια» σημειώνει η επιμελήτρια του Βρετανικού Μουσείου Τζούλια Φάρλεϊ.

Και είναι λογικό η συγκεκριμένη τοποθέτηση να εκπλήσσει, δεδομένου ότι η ανακύκλωση πρώτων υλών ήταν ιδιαιτέρως διαδομένη στην αρχαιότητα… Οι επιστήμονες σημειώνουν πως οι δημιουργοί του πρώτου ανεπτυγμένου πολιτισμού, επί ευρωπαϊκού εδάφους, δεν είχαν φιλική προς το περιβάλλον συμπεριφορά, καθώς για να φτιάξουν μεγάλες ποσότητες πήλινων αγγείων «έπρεπε να κόψουν δένδρα για να φτιάξουν κάρβουνο, το οποίο εν συνεχεία θα έκαιγαν για να ψηθεί ο πηλός, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

«Η ελίτ της μινωικής κοινωνίας επιδείκνυε τον πλούτο της και την κοινωνικής της θέση διοργανώνοντας μεγάλες γιορτές και φαγοπότια. Καθώς συγκεντρώνονταν πολύς κόσμος, όπως συμβαίνει και σήμερα, κανείς δεν ήθελε μετά να πλύνει τα πιάτα. Κι εκτός του ότι ήταν πολύ βολικό να πετά κάποιος τα χρησιμοποιημένα σκεύη, χωρίς να τα πλένει, η συγκεκριμένη κίνηση ενείχε και μια δόση επίδειξης των πλουσίων, καθώς έπρεπε να ξοδεύουν αρκετά χρήματα για την παραγωγή των αγγείων, που μετά τη χρήση τους κατέληγαν στον κάλαθο των αχρήστων», υποστηρίζει η Τζούλια Φάρλεϊ και συνεχίζει:

“Έχουμε χιλιάδες από αυτά τα μινωικά κύπελλα μιας χρήσης και είναι πραγματικά πολλά. Σήμερα κατασκευάζουμε περισσότερα από 300 δισ. χάρτινα ποτηράκια ετησίως. Η κλίμακα του μινωικού πολιτισμού είναι πολύ μικρή σε σύγκριση με τη σημερινή παγκόσμια καταναλωτική οικονομία. Αν και πράττουμε ό,τι έκανε πάντα ο άνθρωπος, το κάνουμε σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα και με υλικά τα οποία θα βιοδιασπαστούν σε εκατοντάδες αν όχι σε χιλιάδες χρόνια».