Σαν σήμερα, στις 20 Ιουλίου του 1989, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Έλληνας καλλιτέχνης Γιάννης Τσαρούχης…
Θεωρείται από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους με διεθνή προβολή και ιδιαίτερα στη Γαλλία. Ήταν μοναδικός όχι μόνο ως προς τον τρόπο που προσδιόρισε ο ίδιος την τέχνη του αλλά και γενικότερα ως προσωπικότητα. Έμεινε στην ιστορία ως ο σύγχρονος Έλληνας καλλιτέχνης που έκανε γνωστή τη λαϊκή παράδοση και τη βυζαντινή τέχνη πέρα από τα ελληνικά σύνορα, με τη βοήθεια του Ιόλα, που τον ενέπνευσε να ζωγραφίσει νεοκλασικά κτίρια και ναύτες. Υπήρξε μία ανήσυχη προσωπικότητα που ποτέ δεν έπαψε να εργάζεται και να ασχολείται με την ουσία της ζωγραφικής τέχνης.
Στο έργο του Γιάννη Τσαρούχη εκφράζεται κυρίως η χαρά και το θαύμα της ζωής. Προσπάθησε να ισορροπήσει τις μεγάλες παραδόσεις και να συλλάβει τις αιώνιες καλλιτεχνικές αξίες. Οι πίνακές του περικλείουν αφομοιωμένα πολλά λαϊκά και λαογραφικά στοιχεία, ιδιαίτερα του λιμένος του Πειραιά.
Παράλληλα όμως εργάσθηκε και ως σκηνογράφος τόσο σε ελληνικά όσο και σε ξένα θέατρα με μεγάλη πάντα επιτυχία. Σ΄ αυτόν οφείλεται η καθιέρωση, σχεδόν σε όλες τις σκηνές του ελληνικού κινηματογράφου που γυρίστηκαν σε λαϊκά κέντρα, της παρουσίας του ναύτη είτε σε χορό είτε όχι, θεωρούμενη μάλιστα και απαραίτητη.
Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή την επέτειο από το θάνατό του παρουσιάζει απόσπασμα από ο επεισόδιο της εκπομπής «Εδώ γεννήθηκε η Ευρώπη» με τίτλο «Ο Πειραιάς του Τσαρούχη». Ο Τσαρούχης μιλάει για την επαφή του με το λαϊκό στοιχείο του Πειραιά, την επαφή με τον Καραγκιόζη και τη γνωριμία με τον Σπαθάρη, την αντίθεση της λαϊκής τάξης με την αστική κοινωνία, τον τρόπο με τον οποίο έμαθε τον κόσμο ταξιδεύοντας έξω από την Αθήνα, μιλούσε με απλούς ανθρώπους, ενώ οι αστοί μιλούσαν σχεδόν αποκλειστικά για χρήματα και για τον τρόπο να ξεχωρίζουν από το λαϊκό κόσμο.
Μιλάει για ητν περιφρόνηση προς το λαϊκό κόσμο, τον κόσμο που εξέφραζε ο Θεόφιλος στην τέχνη του. Μιλάει για το Το λαϊκό στοιχείο ως τον τρόπο υποδοχής του μοντέρνου από το λαό. Εξηγεί ότι δεν τον ενδιέφερε η γραφικότητα και τα μοτίβα, αλλά η σχέση δύσης και ανατολής στην τέχνη με ένα φίλτρο που ξεχωρίζει το οικείο από το ξένο. Τέλος μιλάει για το έργο του και την ανάδειξη του Έλληνα άνδρα στη ζωγραφική ως θεατό στοιχείο.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.