SOS από το κόκκινο ελάφι της Πάρνηθας… Αναζητά, με δυσκολία, τροφή προσεγγίζοντας τους ανθρώπους

Περιβάλλον

Στα πρόθυρα της εξαφάνισης βρίσκεται το κόκκινο ελάφι στην Ελλάδα, με εξαίρεση, ίσως, εκείνων που ζουν στην Πάρνηθα.
Ζει επί χρόνια και αναπαράγεται σε όλη την έκταση του Δρυμού λόγω της προστασίας που του παρέχει, αλλά και λόγω της ιδιομορφίας του βουνού που καλύπτει τις ανάγκες του.
Τα πράγματα όμως δεν είναι και τόσο ρόδινα, ακόμα και μέσα στο Δρυμό για αυτά τα ζώα, αλλά και για τους γνωστούς αίγαγρους (αγριοκάτσικα), που κι εκείνοι ζουν σε μεγάλες ομάδες στην Πάρνηθα.
Η καταστροφική πυρκαγιά στις 28-6-2007 επέφερε πλήθος προβλημάτων στο οικοσύστημα του βουνού εκτός από τις δυσμενείς επιπτώσεις στο μικροκλίμα του λεκανοπεδίου. Κάηκαν 36. 400 περίπου στρέμματα δάσους, από τα οποία 22.000 στρέμματα δάσους Κεφαλληνιακής Ελάτης ηλικίας μέχρι και 250 ετών μέσα στον πυρήνα του Δρυμού.
Ο τόπος διαβίωσης και εξεύρεσης τροφής των ελαφιών περιορίστηκε σημαντικά δημιουργώντας πρόβλημα επιβίωσής τους. Οι απογυμνωμένες εκτάσεις ξεραίνονται γρηγορότερα και δεν διατηρούν φρέσκια βλάστηση. Ένα εκτροφείο που βοηθούσε τη συντήρησή τους, καταστράφηκε κι αυτό από τη φωτιά.
Κατά τη χειμερινή περίοδο αναγκάζονται να κατεβαίνουν χαμηλότερα για βοσκή και διασπείρονται σε μεγάλη απόσταση από τον ορεινό όγκο πλησιάζοντας ακόμα και την εθνική οδό ή κατευθύνονται προς χαμηλότερα μέρη προς την Βοιωτία, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλειά τους.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια μετά την πυρκαγιά τα ελάφια προσεγγίζονται ευκολότερα από τον άνθρωπο, ενώ παλαιότερα θα ήταν τυχερός όποιος κατάφερνε να τα δει έστω και από μια απόσταση 50 μέτρων.
Το ένστικτο της επιβίωσης τα ώθησε να πλησιάσουν τους ανθρώπους αναζητώντας τροφή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που καταδέχονται τροφή από τα χέρια των επισκεπτών του βουνού.
Το κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus) είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο ζώο της Ελλάδας και ένα από τα πιο αγαπητά μας είδη στα ελληνικά δάση. Ως αναπόσπαστο στοιχείο της ελληνικής φύσης μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση και την εξέλιξη των οικοσυστημάτων, ειδικά στις μέρες µας όπου η ελεύθερη κτηνοτροφία σταδιακά εγκαταλείπεται.
Το κόκκινο ελάφι ζούσε κάποτε σε ολόκληρη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα.

Μέσα σε λίγες δεκαετίες όμως, οι πληθυσμοί του συρρικνώθηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε το είδος να θεωρείται πλέον «κρισίμως κινδυνεύον», σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (Αθήνα, 2009).
Στα τέλη του 20ου αιώνα τα ελάφια είχαν περιοριστεί στη χερσόνησο της Σιθωνίας, στην ορεινή περιοχή της Ροδόπης και στην Πάρνηθα.
Σήμερα, ο πληθυσμός της Σιθωνίας έχει εξαφανιστεί. Ο προστατευμένος πληθυσμός της Πάρνηθας με περίπου 590 ζώα είναι ο πιο ακμαίος της χώρας. Μικρός πληθυσμός βρίσκεται στη Ροδόπη, κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία, ενώ ίσως επιβιώνουν ακόμη και λίγα ζώα στους Ραφταναίους στα Πράμαντα της Ηπείρου, από προηγούμενο εμπλουτισμό. Τέλος, μικροί αριθμοί φυλάσσονται σε εκτροφεία.
Το λαθραίο κυνήγι είναι η κυριότερη απειλή για το ελάφι στην Ελλάδα. Η δυνατότητα φυσικής επέκτασής του σε νέες περιοχές εμποδίζεται από την απώλεια κατάλληλων βιοτόπων εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας, της επέκτασης των οικιστικών εκτάσεων.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πρόσφατη επανεμφάνιση του λύκου σε περιοχές της Πάρνηθας δεν προκαλεί ανησυχία, αλλά αντίθετα αναμένεται να έχει θετικά αποτελέσματα στον πληθυσμό των κόκκινων ελαφιών, καθώς οι θηρευτές στοχεύουν κυρίως ασθενικά ή γέρικα άτομα.
Πηγή: WWF, ecologist.gr

Δείτε το βίντεο

Διαδώστε το Εδώ ζεις