Αν και ήταν από τους κορυφαίους ποιητές μας… η γυναίκα του πωλούσε τα φορέματά της για να επιβιώσουν…

Σαν σήμερα, στις 19 Ιουνίου, του 1951, έφυγε από τη ζωή ο Άγγελος Σικελιανός, ένας από τους μεγαλύτερους νεοέλληνες ποιητές και διανοητές του 20ου αιώνα. Αν και πέντε φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο Άγγελος Σικελιανός δεν κατάφερε ποτέ να το αποκτήσει.

• Το 1946, προτεινόμενος από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας Anders Österling

• Το 1947, προτεινόμενος από τον Νίκο Βέη, που την ίδια χρονιά είχε προτείνει και τον Νίκο Καζαντζάκη με την σκέψη πως θα έπρεπε να βραβευτούν από κοινού.

• Το 1948, προτεινόμενος από μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Γραμμάτων, Ιστορίας και Αρχαιοτήτων της Σουηδίας Axel W Persson και το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας συγγραφέα και δημοσιογράφο Elin Wägner Την χρονιά εκείνη, ο Anders Österling, ο οποίος είχε προτείνει τον Σικελιανό το 1946, πρότεινε να μοιραστεί το βραβείο μαζί με τον νικητή εκείνης της χρονιάς Τ.Σ. Έλιοτ, αλλά η πρότασή του απορρίφθηκε.

• Το 1949, προτεινόμενος από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας, συγγραφέα Sigfrid Siwertz.

• Το 1950, προτεινόμενος με δύο προτάσεις. Μια, με μοναδικό υποψήφιο τον ίδιο, από την Ελληνική Εταιρεία Λογοτεχνών και μια, σε συνδυασμό ξανά με τον Καζαντζάκη, από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας συγγραφέα Hjalmar Gullberg.

Το 1909 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Αλαφροΐσκιωτος (γράφτηκε το 1907, τη χρονιά που ο Παλαμάς εξέδωσε τον “Δωδεκάλογο του Γύφτου”), η οποία προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στους φιλολογικούς κύκλους, αναγνωριζόμενη ως έργο-σταθμός στην ιστορία των νεοελληνικών γραμμάτων.

Παρά τη λογοτεχνική καταξίωση, δεν είχε καταφέρει να λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του μεγάλου Έλληνα ποιητή ήταν ιδιαίτερα δύσκολα. Τα χρήματα που του απέφεραν τα έργα του ήταν ελάχιστα. οι πολιτικές του πεποιθήσεις και ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του τον είχαν φέρει σε ρήξη με τις ελληνικές κυβερνήσεις της περιόδου, με αποτέλεσμα οι κρατικοί φορείς, όχι μόνο να μην υποστηρίζουν, αλλά συχνά να υπονομεύουν το καλλιτεχνικό του έργο. Εξαιτίας όλων των παραπάνω, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’40, ο ποιητής μαζί με τη δεύτερη γυναίκα του, Άννα Σικελιανού, πάσχιζαν να τα βγάλουν πέρα. Μάλιστα, η Άννα είχε φτάσει σε σημείο να πουλά τα φορέματά της για να μπορέσουν να επιβιώσουν.

Ο Άγγελος Σικελιανός υπέφερε από χρόνια ημιπληγία.  Στις 4 Ιουνίου, ο Σικελιανός έστειλε την οικιακή του βοηθό να αγοράσει το φάρμακο που έπαιρνε για την ημιπληγία. Εκείνη, εκ παραδρομής, αντί για «νιζόλ», πήρε το απολυμαντικό «λιζόλ». Ο ποιητής δεν αντιλήφθηκε το λάθος και το αποτέλεσμα ήταν μοιραίο.

Η κατάποση του απολυμαντικού είχε προκαλέσει σοβαρά εγκαύματα στο αναπνευστικό σύστημα του άρρωστου άντρα. Η ήδη επιβαρυμένη του υγεία και το ταλαιπωρημένο του σώμα δεν άφηναν στους γιατρούς πολλά περιθώρια να δράσουν. Ήξεραν ότι πια πλησίαζε το τέλος… Η πρώτη φωτογραφία είναι από το Μουσείο Άγγελος Σικελιανός στη Λευκάδα.