Όσα περισσότερα τρώει τόσο πιο πολύ το αγαπούν οι γεωργοί…

Στη φωτογραφία βλέπετε ένα αρσενικό Κιρκινέζι (είδος γερακιού) που κρατά στα νύχια του μία σαρανταποδαρούσα…

Την περίοδο αυτή, μια οικογένεια Κιρκινεζιών μπορεί να καταναλώσει μέχρι και 160 ακρίδες την ημέρα (!), προσφέροντας μία πολύτιμη βοηθεία στους γεωργούς.

Η διατροφή του γερακιού αυτού περιλαμβάνει ακρίδες, ποντίκια, σαύρες, σαρανταποδαρούσες. Όταν οι αγρότες καίνε τις καλαμιές, τα βλέπουμε μαζί με τους πελαργούς να κυνηγάνε τα ποντίκια και τις ακρίδες που προσπαθούν να ξεφύγουν. Οι αγρότες το ξέρουν αυτό και τα προστατεύουν… Για αυτό και θεωρείται ένα από τα πιο αγαπητά είδη πουλιών της ελληνικής υπαίθρου, γνωστό τοπικά ως Αλεμονάτης ή Ανεμολάτης (Λήμνος), Κίκιλας ή Κιληλαίος (Ιωάννινα) κ.ά.

Όμως, οι αλλαγές στη γεωργία με την εντατικοποίηση των καλλιεργειών, τις αρδεύσεις, τη χρήση εντομοκτόνων, την καταστροφή των φυτοφρακτών και των χέρσων εκτάσεων, έχουν περιορίσει τη διαθέσιμη τροφή για το Κιρκινέζι. Τα λιβάδια και οι αγραναπαύσεις που είναι οι καλύτεροι χώροι διατροφής στον κάμπο, περιορίζονται, δίνοντας τη θέση τους σε εντατικές αρδευόμενες καλλιέργειες. Και έτσι το Κιρκινέζι σπανίζει… Φωτογραφία του Νίκου Κούτρα, αναδημοσιεύεται από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.