Περιμένοντας, ανεπιτυχώς, ένα ταίρι…

Κάποτε τα Μετέωρα χαρακτηρίζονταν ως το «Βασίλειο του Ασπροπάρη», καθώς φιλοξενούν μεγάλο πληθυσμό του είδους. Το «Βασίλειο του Ασπροπάρη» σήμερα έχει ερημώσει… Μόνο ένας αρσενικός Ασπροπάρης έχει απομείνει στις επάλξεις, περιμένοντας -ανεπιτυχώς- ένα ταίρι.

Ο Ασπροπάρης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Αν χαθεί, μαζί του θα έχει χαθεί για πάντα και ένα μέρος της λαϊκής μας παράδοσης… Στον τόπο μας η παράδοση τον θέλει να «κουβαλάει» στην πλάτη του τον κούκο, φέρνοντας την άνοιξη και την καλοτυχία, καθορίζει την προκοπή των κτηνοτρόφων, το πήξιμο του γιαουρτιού, την παραγωγή του τυριού, ενώ «συμμετέχει» σε γάμους.

Ο Ασπροπάρης είναι είδος γύπα. Έρχεται για να αναπαραχθεί στα μέσα Μαρτίου και, φεύγει αργά το Σεπτέμβριο για την Αφρική και την Αραβία, όπου και ξεχειμωνιάζει. Στην Ελλάδα, είναι πλέον εξαιρετικά σπάνιος, και οι πληθυσμοί του βαίνουν επικίνδυνα μειούμενοι. Η φωτογραφία είναι του Δημήτρη Βαβύλη και αναδημοσιεύεται από ην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.